Antarctica: Deel 3 / Part 3

Met inmiddels 5 landingen en prachtige natuur en dierenleven achter ons leek niks ons meer te kunnen verrassen. Toch bleek de landing op Hannah point nog iets nieuws voor ons in petto te hebben: zeeolifanten. Daarvan hadden we al 1 verdwaalde gezien, maar een groep zeeolifanten bij elkaar is een compleet nieuwe ervaring. Een stuk of 15 enorme klompen blubber die vooral liggen te stinken en een geluid produceren waarvan je niet weet uit welk gat in de vetklomp het komt. Van een afstandje is het erg vermakelijk om te zien, ware het niet dat we weer flink in de pinguinpoep en bijbehorende geur stonden. Hannah point was namelijk ook het thuis van een chinstrap-kolonie, wat gentoo’s en 2 geadopteerde macaroni’s. En voor wie de pinguins nu al zat was, waren hier ook mooie vogels en fossielen van planten te spotten. In een continent waar maar 2 soorten mos voorkomen en verder niks groens te zien is, was het bijzonder om stil te staan bij het feit dat dat miljoenen jaren geleden wel anders was en er hier zelfs bomen waren.

De volgende dag kwamen we aan bij Esperanza, een Argentijnse basis en onze eerste landing op het vasteland van Antarctica. Veel landen onderhouden een basis op Antarctica, waaronder Belgie en Noorwegen. Een reden hiervan is dat deze landen hun claim op een deel van het land kracht bij willen zetten. Een andere reden is het verdrag van Antarctica waarin afgesproken is dat elke basis onderhouden moet worden of tot de laatste steen moet worden afgebroken. Een basis achterlaten om er nooit meer naar om te kijken resulteert in een hoge boete, dus dan is het goedkoper om er dan maar wat mensen te laten overwinteren. Er wonen ongeveer 60 Argentijnen in de basis en het is 1 van de weinige waarbij het hele gezin wordt ingevlogen. De mensen blijven een jaar en in de winter kan het zomaar -50 worden. We kregen een rondleiding van de enige Engelssprekende persoon in het ‘dorp’ en we bezochten een klein museum, de school, de kerk en een soort dorpshuis dat dienst deed als kantine, postkantoor en bar. In Esperanza zagen we trouwens ook onze eerste Adelie pinguin, weer een nieuwe diersoort! De dag erna bezochten we ook Petrel, een andere onbemande basis die alleen nog jaarlijks geverfd wordt om hem maar ‘in gebruik’ te houden zodat ze hem niet voor veel geld hoeven af te breken en terug naarArgentinie te brengen.

Daarna waren we weer toe aan iets nieuws: Paulet eiland. Vooraf kregen we het verhaal van de Nordenskjold-expeditie te horen; een ongelofelijk verhaal over een schipbreuk en overwintering op Paulet eiland in 1903. Wie het verhaal wil lezen kan het zelf googlen (de moeite waard!). Wij bezochten de overblijfselen van de geimproviseerde overwinteringshut en het graf van de kok van de expeditie die op Paulet eiland overleden is.

Inmiddels was het tijd geworden voor onze laatste landing in Antarctica. Deze laatste landing bestond uit een strand met zeehonden en pinguins en daarna een wandeling over een gletsjer, Antarctica in een notendop dus. De zon brak door en zorgde voor een fantastische laatste landing waarbij we heerlijk in het zonnetje hebben zitten genieten van de natuur om ons heen.

Een deel van onze reis was ook cruising door de Weddell zee. Vooraf weet jeniet hoe ver je kunt komen, want het is nooit zeker hoeveel ijsbergen er drijven. Na een wat grijze ochtend kregen we weer een zonnige dag en konden we rustig in de mast genieten van de stilte en de ijsbergen om ons heen. Er waren op afstand al wat walvissen gespot waar de kapitein ons vakkundig door de ijsschotsen naartoe loodste. Onderweg lagen er verschillende soorten zeehonden van de zon te genieten en eenmaal op een open plek kwamen de orka’s en bultrugwalvissen ons tegemoet. Fantastisch om te zien! Daarna sloten we de dag af naast een enorme ijsberg, 20 bij 7 km (ja, kilometer!) die al 15 jaar de wateren rond Antarctica onveilig maakt. Vroeg in de ochtend vertrokken we, op naar South Georgia!

IMG_2690 (2) (Kopie)

Chinstrap penguin

IMG_2750 (2) (Kopie) IMG_2765 (2) (Kopie)

Grote, stinkende zeeolifanten / Big, smelly elephant seals

IMG_2680 (2) (Kopie)

Petrels

IMG_2824-2 (Kopie)

Esperanza base

IMG_2841 (Kopie)

Het museum bij de Esperanza basis / The museum at the Esperanza base

IMG_2833-2 (Kopie)

De eerste Adelie pinguin (met gentoo pinguins in de achtergrond) /

The first Adelie penguin (with gentoo penguins in the background

IMG_3331 (Kopie) IMG_3340-2 (Kopie)

Slecht weer bij de Petrel basis / Bad weather at the Petrel base

IMG_3290-2-2 (Kopie)

De hut op Paulet eiland / The hut at Paulet island

IMG_3263 (2) (Kopie)

Het graf op Paulet eiland / The grave at Paulet island

IMG_3284-2-2 (Kopie)

Een zuidpoolkip / A snowy sheatbill

IMG_3390-2 (Kopie)

Adelie penguin

IMG_3512 (Kopie)

Een vliegtuig op weg naar de Esperanza basis / A plane on the way to the Esperanza base

IMG_3527-2 (Kopie)

Pinguins zijn niet alleen maar schattig…  / Penguins are not just cute all the time…    

IMG_3070 (Kopie) IMG_3088-2 (Kopie) IMG_3103-2 (Kopie)

Bultruggen / Humpback whales

IMG_3116-2 (Kopie)

Orka’s / Killer whales

IMG_3196-2 (Kopie)

Dit is allemaal 1 grote ijsberg! / This is all 1 big iceberg!

With already 5 landings and amazing nature and wildlife behind us we thought nothing could surprise us anymore, but the landing at Hannah point still had something new for us: elephant seals. We already saw 1 lost and lonely elephant seal earlier, but a group of elephant seals together is a whole new experience. Around 15 clumps of blubber that are mostly just smelling and producing noises of which you have no idea which hole in the fat they are coming from. From a distance it is very entertaining to look at, if it wasn’t for the penguin poop and smell around us (again…). Hannah point was also home to a chinstrap colony, some gentoo’s and 2 adopted macaroni’s. And for those who were sick of penguins by now, we also saw beautiful birds and fossils of plants. In a continent where the only flora is 2 kinds of moss, it was really interesting to realize how different it was millions of years ago when there even were trees here.

The next day we arrived to Esperanza, an Argentine basis and our first landing on the mainland of Antarctica. Many countries have a basis on Antarctica, of which Norway and Belgium. One of the reasons is that they claim a part of the continent. Another reason is the Antarctic Treaty that states that every existing basis should either be maintained or destroyed and shipped back. Simply leaving a basis behind results in a big fine, so it is cheaper to just station some people there. Esperanza is the home of around 60 persons and it is one of few where whole families are flown in. The people stay for 1 year and in winter temperatures can drop to -50 degrees Celsius. We were shown around by the only English-speaking person in the ‘village’ and we visited a small museum , the school, the church and some kind of community house that served as canteen, post office and bar at the same time. In Esperanza we also saw our first Adelie penguin, again a new kind of animal! The day after we also visited Petrel, another unmanned basis that is painted every year to keep it ‘maintained’.

The day after we were again ready for something new: Paulet island. Before landing we got to hear the story of the Nordenskjold-expedition; an unbelievable story about a shipwreck and overwintering on Paulet island in 1903. Who wants to read the story can google it (definitely worth it!). We visited the remains of the improvised hut and the grave of the cook of the expedition who died on Paulet island.

Now it was time for our last landing on Antarctica. This landing consisted of a beach with seals and penguins and a walk on a glacier; Antarctica in a nutshell. The sun came out and that made it a fantastic last landing. We just enjoyed the sun and nature around us.

A part of this trip was also a visit to the Weddell sea. You never know how far into the Weddell sea you can get, it all depends on the ice bergs. After a grey morning the sun came out again and we relaxed in the mast and enjoyed the silence and ice bergs surrounding us. We already spotted some whales around us and the captain sailed us through the ice to more open water. On the ice we saw different kinds of seals sunbathing and once at more open water the killer whales and humpback whales came to greet us. It was an amazing sight! We ended our day next to a huge ice berg of 20 by 7 km (yes, kilometres!) that is drifting around Antarctica for 15 years already. Early in the morning we left Antarctica, on to South Georgia!

One thought on “Antarctica: Deel 3 / Part 3

  1. Orka’s! Sinds Free Willy jongensdroom van elk kind 🙂
    De foto van het graf is gewoon ijselijk schoon & om even bij stil te staan.

Leave a Reply to Lander Cancel reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *