Lancelin – Kalbarri: Het midwesten / The midwest

IMG_5031 (Kopie)

–Scroll down for English–

We wilden natuurlijk graag zo snel mogelijk het warmere en drogere noorden opzoeken maar aangezien we toch 4 weken lang onbeperkte toegang hebben tot alle nationale parken stopten we even bij het Yanchep national park. Volgens de informatie wederom het mooiste park ter wereld maar wat ons interesseerde waren de kangoeroes (we wilden graag nog enkele levende exemplaren zien ipv enkel dode langs de weg) en koalas die we hier zouden kunnen zien. Echter hielden we het met onze verwende zielen weer snel voor bekeken. We telden 4 koalas die elk in hun eigen boom een dutje aan het doen waren en de kangoeroes in het park lagen er zo tam bij dat ze precies net een volledige spacecake hadden opgepeuzeld. Toch nog maar een stukje verder naar het noorden rijden dan.

De eindbestemming van de dag was Lancelin, bekend om zijn witte duinen waar je met een houten plank kon van afglijden (sandboarden dus). Dat wilden we wel eens proberen. De kilos zand in de broek en de statische elektriciteit die we door de wrijving opwekten moesten we er bij nemen maar pret hadden we te over. We moesten overigens snel zijn want over de witte duinen zag ik pikzwarte wolken in de verte die onze richting uitkwamen. Net hetgeen waarvan we probeerden te ontsnappen uit het zuidwesten was nu toch onvermijdelijk. Er was onweer op komst, en wat voor een onweer. We kunnen nog net rustig eten in het park maar toen de laatste hap was doorgeslikt schoten de eerste schichten door de lucht. Voorlopig bleef het droog boven ons hoofd dus terwijl de zon langs de ene kant verdween kwam een ongezien spektakel aan de andere kant opzetten. We gingen op het strand zitten en zagen het maar gebeuren. Oranje, witte en paarse bliksemschichten schoten door de  lucht, soms secondenlang en soms zo fel dat ik wel een zonnebril kon gebruiken. De meest gekke slierten vormden een lichtbaken in de lucht maar toen ook de donderslag akelig kort op de bliksem volgde begreep ik dat we het niet lang droog gingen houden. We kregen enkele dikke regendruppels op ons hoofd en de rest op ons dak toen we droog in de auto zaten. Terwijl we in het donker onze slaapplek zochten raasde de storm voorbij. Ook dit was moeder natuur op haar best.

Het hoogtepunt van deze streek lag nog iets verder naar het noorden toe bij Cervantes, namelijk de Pinnacles-woestijn. Hier heeft een of ander erosieproces plaatsgevonden x aantal jaar geleden (ik ben niet zo goed in alle informatie lezen en onthouden) wat er voor zorgde dat er hier een aantal opmerkelijk steenformaties als fallussen uit het gele zand fier rechtop staan te prijken. Voor openingstijd reden we er met onze Corolla even tussendoor maar het slechte weer motiveerde ons vooral om in de auto te blijven zitten. We besloten om (letterlijk) onze batterijen even op te laden in Jurien bay en zouden later op de dag nog eens terugkomen. Een halve dag later was het een stuk opgeklaard en konden we het allemaal eens beter gaan bekijken. West-Australie zit vol verrassingen en bijzondere stukjes natuur en ook deze Pinnacles-woestijn stelde zeker niet teleur.

Hoe meer we naar het noorden zouden gaan, hoe beter het zou worden. We rijden door naar Geraldton waar we weer iets fantastisch in petto hebben maar fantastische dingen moet je doen als het weer ook fantastisch is dus we rijden nog een flink stuk verder en gaan eerst Kalbarri national park bezoeken. We stappen hier uit de auto en merken meteen een heus temperatuurverschil. Het is nu ‘herfst’ wat wil zeggen dat de temperatuur overdag een lekkere 30-35 graden is en snachts niet meer onder de 20 graden zakt. We klagen dus zeker niet want in de zomer kan het in het nationaal park gemakkelijk 50 graden worden! Het toerisme in Australie is heel sterk gericht op vissen, grote campers, caravans en dikke 4×4’s die overal de boel kunnen vervuilen dus wij kunnen niet veel meer doen dan de uitzichtspunten gaan bekijken en de korte wandelingetjes die er in het park te vinden zijn. Nu blijkt een wandeling van 8 km bij dit weer toch voldoende te zijn terwijl we constant de vliegen van ons heen moeten slaan. De wandeling die 3 tot 5 uur zou duren legden we in 2 uur af, dat zegt meer over de luie dikke australier dan onze conditie. Daardoor hadden we het toch weer redelijk snel gezien in Kalbarri dus reden we de volgende dag het hele stuk terug richting Geraldton. We hadden hier namelijk een vliegtuigje geboekt die ons naar de Abrolhos-eilanden zou brengen. Een bijzondere exclusieve eilandengroep met prachtige riffen en… waar de beruchte Batavia is gezonken. De volgende blog wordt er weer eentje om in te kaderen!

DSCN5191 (Kopie)

De witte duinen van Lancelin / The white dunes of Lancelin

DSCN5207 (Kopie)

Paulien is er klaar voor / Paulien ready for some sandboarding

DSCN5225 (Kopie)

Slecht weer op komst / bad weather coming

DSCN5253 (Kopie)

Kanon van de Batavia / Batavia canon

DSCN5256 (Kopie)

DSCN5257 (Kopie)

Batavia zilver / silver

DSCN5260 (Kopie)

Kalbarra national park

DSCN5262 (Kopie)

DSCN5271 (Kopie)

DSCN5275 (Kopie)

DSCN5285 (Kopie)

Spinnetje / Itsy bitsy spider…

IMG_4808 (Kopie)

Slapen koala deel 1 / Sleeping koala part 1

IMG_4809 (Kopie)

Slapen koala deel 2 / Sleeping koala part 2

IMG_4810 (Kopie)

Slapen koala deel 3 / Sleeping koala part 3

IMG_4811 (Kopie)

Slapen koala deel 4 / Sleeping koala part 4

IMG_4816 (Kopie)

Luie kangoeroes in Yanchep national park / Lazy kangaroos

IMG_4817 (Kopie) IMG_4873 (Kopie)

Donder en bliksem in Lancelin! / Lightning and thunder!

IMG_4879 (Kopie) IMG_4887 (Kopie)

Pinnacles woestijn / Desert

IMG_4889 (Kopie)

Geen commentaar / No comment

IMG_4894 (Kopie)

IMG_4903 (Kopie)

Bert stond er bij en keek er naar / Bert keeping his feet on the ground

IMG_4918 (Kopie)

Paulien doet een sprongetje van vreugde / Paulien her feet off the ground

IMG_4922 (Kopie) IMG_4960 (Kopie)

Roze shirt, roze meer / Pink shirt, pink lake

IMG_4979 (Kopie)

Kalbarri

IMG_4981 (Kopie) IMG_4985 (Kopie)

IMG_4998 (Kopie) IMG_5003 (Kopie) IMG_5011 (Kopie)

–English version—

Because the southwest was getting colder we wanted to head north for warmer and dryer weather. Since we had our national park pass with unlimited access for 4 weeks we stopped at Yanchep national park just a bit north of Perth. According to the information this was again the most beautiful national park in the world but we were most interested in finding the kangaroos (so far we’ve almost only seen roadkill kangaroos) and koalas which we could find here. Unfortunately we did not stay very long; I guess we are too spoiled. We saw 4 koalas taking a nap high up in a tree and the kangaroos were so lazy and tame they looked like a bunch of teenagers lying in the park who just ate a whole space cake. We continued driving north.

Our destination for the day was Lancelin, famous for its very white dunes where you can go sandboarding so though we would give it a try. We got loads of sand in our pants but had good fun. However, behind the white dunes I saw pitch-dark skies on the horizon coming towards us. We tried to escape the bad weather from the south but now there was a huge storm coming from the north. We could still make diner in the park but when we finished doing the dishes we saw the first lightning bolts lightning the sky. So far it was not raining yet so we went to the beach to witness an unseen lightning spectacle. There were orange, white and purple lightning bolts coming out of the clouds, sometimes for seconds in a row and so bright I almost needed my sunglasses. The bolts took the craziest shapes and lit the sky but when the thunder came closer and louder I knew we would have to run. We got a few raindrops on our heads but the rest fell on the roof of our car. The storm was right on top of us when we were driving to our campsite. This was Mother Nature at her best.

The highlight of this region was further north close to Cervantes, the so-called Pinnacles desert. Because of some erosion process a very long time ago (I am very bad at reading and remembering signs 😉 a lot of pinnacles (some up to 5m high) formed in the middle of the desert. We got there before opening hours and decided to drive through the desert but the rainfall kept us in our car. We went to Jurien bay to charge our electronics and waited for the weather to clear out. Later that day we went back and walked through this special piece of nature. So far West-Australia is full of surprises and also this desert was definitely not a disappointment.

The further we would go north, the better it would get. We continue to Geraldton where we again have an awesome activity in mind but awesome things are best done in awesome weather so we would go up to Kalbarri first and come back to Geraldton after. We notice the weather is a lot warmer here when we get out of the car. It is now ‘autumn’ here which means temperature are around 30-35 degrees and not under 20 degrees at night. We are definitely not complaining, especially when it easily gets up to 50 degrees in the park in summer!

Australien tourism is very much focused on fishing, big camper vans, caravans and 4wd’s so we cannot do much more than go to the viewpoints and the short walks in the park. Now we found out that an 8km hike in this weather is more than enough 🙂 Not to mention the heaps and heaps of flies bothering you along the way. The hike would take 3 to 5 hours but we did it in 2 hours. That says more about the lazy fat Australians than about our physical condition. That meant we were done with the park a bit sooner than we thought so we drove all the way back to Geraldton. Here we would take a small aircraft the following day which would bring is to the Abrolhos islands. This special and exclusive group of islands has some amazing reefs and… this is where the notorious Batavia ran into Morning reef and where its crew planned a mutiny. Our next blog will be one to look forward to!

 

3 thoughts on “Lancelin – Kalbarri: Het midwesten / The midwest

  1. Wat een saaie beesten, die slapende koala’s en luie kangoeroe’s! Jullie zijn op deze foto’s wel even ontsnapt aan de massa’s toeristen. (of heb je precies de goede hoeken gepakt?) De bliksemfoto’s zijn echt heel mooi! Statief gebruikt?

    • Nee, geen statief, want die was ik kwijt. Hoe ik dingen kwijt kan raken in een auto is een raadsel… Inmiddels weer gevonden. Maar ik heb de camera wel neergezet en de afstandbediening gebruikt, dus eigenlijk zelfde effect als een statief!

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *