Scuba Junkie Komodo: Een onderwaterparadijs / a diver’s paradise

DSCN6620 (Kopie)

–Scroll down for English—

Een vlucht van 1,5u met een propellorvliegtuig bracht me over enkele indonesische eilanden tot in Labuan Bajo, de hoofdstad van het eiland Flores. Ik had er nog niet eerder bij stilgestaan maar er zijn opvallend veel gelijkenissen met onze uitstap naar Mabul laatst in december. Dat was ook een last-minute beslissing, een korte regionale vlucht, hetzelfde duikbedrijf, hetzelfde aantal dagen en duiken en ook hetzelfde soort stadje van waaruit we vertrokken. Ik herinner mij Semporna als een vies oninteressant stadje die toevallig de toegangspoort is tot een duikparadijs en Labuan Bajo leek net hetzelfde. Ik had een vroege vlucht dus ik had enkele uurtjes vol te maken en kort na de middag werd ik per boot naar het resort gebracht. Het resort van Scuba Junkie Komodo ligt een uur varen ten zuiden van Labuan Bajo en ligt vlak aan de grens met Komodo nationaal park en had dus een perfect ligging om alle duiksites te kunnen bezoeken. Het eerste wat me elke dag verbaasde was de natuur en de schoonheid van de omgeving. Groene bergtoppen en tientallen eilandjes overal om ons heen, kristalhelder water met nauwelijks een golfje en behalve de luidruchtige boten die sporadisch voorbij vaarden was het fantastisch stil. Mijn eerste indruk werd alleen maar beter toen ik ook nog eens geen enkele afval op het strand zag liggen bij het resort. Dat was op Mabul wel even anders. Ik maakte kennis met de staf, enkele divemasters en instructeurs en werd verwelkomd met een drankje en een hoop papierwerk om in te vullen. Ondertussen werd mijn bagage naar mijn kamer gebracht en kreeg ik een kleine rondleiding en uitleg over het resort. Het resort is nog maar een jaar open en een stuk kleiner dan Mabul, wat er voor zorgt dat de sfeer nog een stuk ontspannender en familialer is. Het ligt aan de voet van enkele bergjes en helemaal afgezonderd in een stille baai.

Ik had voor 6 nachten een bed in een mooi kamertje die ik eerst helemaal voor mij alleen had, nadien deelde met 2 grijze broers uit Hongkong en later kwam er nog iemand uit Zwitserland bij. Elke dag toen ik terugkwam van het duiken vond ik mijn bed mooi opgemaakt, mijn kleren netjes opgevouwen en een kraaknette badkamer. Na geinstalleerd te zijn was het tijd om het duikmateriaal te passen en uit te proberen op het huis-rif vlakbij het strand. Een niet al te bijzondere duik met best wel wat stroming, niet zo hele goede zichtbaarheid en enkele mooie visjes en garnalen.

De komende 5 dagen hadden steeds hetzelfde schema. Elke dag om 6 uur opstaan om rond half7 te vertrekken voor een hele dag duiken (3 duiken van ongeveer een uur). We kregen elke ochtend een heerlijk ontbijt op de boot onderweg naar de eerste duikplaats. Dit waren elke dag pannekoeken, fruit, ei, brood, verschillende soorten beleg en water, thee, koffie en warme chocolademelk. Ook lunch kregen we op de boot en bestond meestal uit een variatie van kip, rijst, groente en ei. Na de derde duik waren er koekjes en we waren terug bij het resort rond 5u of 6u in de avond. Daar stond meestal nog een tussendoortje op ons te wachten (ja, duikers hebben veel eten nodig) en ’s avonds kregen we elke avond een overheerlijk indonesisch buffet geserveerd. Na het avondmaal werden de logboeken ingevuld, de plannen voor de volgende dag bekendgemaakt en de hele dag door werd gezellig bijgepraat over het duiken (want praten tijdens het duiken is nogal moeilijk). Rond 9u ging iedereen altijd slapen want de volgende dag zouden we alles weer opnieuw doen.

Maar nu heb ik nog steeds niets over het duiken zelf verteld! Het duiken was heel simpelweg onbeschrijfelijk. Ik wil steeds een realistisch beeld weergeven van de dingen die ik doe of gezien heb maar met een miljoen woorden kan ik deze 5 dagen nog niet beschrijven. Ik doe toch een kleine poging.

Eerst en vooral was er de omgeving boven water. Door de prachtige groene bergen en het rustige water waande ik mij in een topische versie van de lofoten en de westkust van Noorwegen. Onder water was de zichtbaarheid steeds beter dan ik ooit eerder had gezien, minstens 20 meter tot bijna 40 meter ver. De duiksites waren heel divers en voor elke liefhebber wat wils. Prachtige koralen, hellende riffen, zanderige bodems, koraalmuren en bergtoppen. Ook wat betreft het leven onder water was het zeer uiteenlopend. Grote scholen vissen, haaien, mantas, schildpadden maar ook de kleinste garnalen, krabben, octopussen en de meest gekke naaktslakken. Jadi, een lokale divemaster en volgens velen het beste paar ogen van Komodo was de hele week mijn gids onder water en toverde dingen uit het zand of het koraal waarvan ik zelfs nog nooit gehoord had. De kleinste meest onzichtbare garnalen, de best gecamoufleerde vissen en de meest kleurrijke naaktslakken. Elke dag, elke duik had een absoluut hoogtepunt en ik dook letterlijk van de ene verbazing naar de andere.

Als ik dan toch 1 absoluut hoogtepunt moet kiezen dan is het toch wel wat gebeurde op de eerste dag. En het gebeurde zelfs niet tijdens het duiken, maar tussen 2 duiken door. Op gebied van duiken is Komodo onder andere bekend voor de mantas die ik eerder op Lembongan had gezien. Hier hebben ze ook een plaats genaamd ‘manta point’ en dit zou de laatste duik van de eerste dag worden. Niet goed wetende wat te verwachten ging ik er van uit dat we wel met enige zekerheid ‘enkele’ mantas zouden zien maar met moeder natuur weet je nooit. Echter, na enkele minuten dobberen rond manta point zagen we de eerste mantas al aan het oppervlak zwemmen! Alsof het de normaalste zaak van de wereld was zwommen ze rond onze boot heen. Enkelen gingen al snel het water in om te snorkelen maar ik wachtte nog even af. Toen er nog enkele mantas in de buurt waren sprong ik ook maar het water in. In tegenstelling tot Bali waren we nu alleen met heel helder water en meerdere mantas om te bewonderen. Ik besloot snel terug naar de boot te zwemmen om mijn camera te nemen en net toen ik terug in het water sprong en begon te filmen gebeurde er iets wat niemand ooit eerder had meegemaakt. We volgden enkele mantas toen plots in de achtergrond een gigantische groep mantas kwam aangezwommen. Ik keek om mij heen en plots was ik helemaal omringd door mantas en zag er minstens 100 voorbij komen! Een heel peleton van deze prachtige reusachtige beesten zwom voorbij en er leek geen einde aan te komen. Je weet dat je iets bijzonders meemaakt als zelfs de duikinstructrice die elke dag met deze dieren duikt helemaal uit haar dak gaat. En voor het bewijs en de herinnering van deze onvergetelijke gebeurtenis; ik heb elke seconde gefilmd!  ’s Avonds keek ik meermaals naar de beelden op de laptop en de volledige staf en alle gasten van het resort keken vol verbazing over mijn schouder mee. Zelfs duikgidsen die al jaren duiken in dit gebied hadden nog nooit zoiets gezien.

Nu kan ik nog meerdere anekdotes zoals deze vertellen maar ik zal de foto’s voor zich laten spreken in de volgende blog(s) met uitsluitend onderwater-foto’s. In een eerdere opmerking las ik ‘die camera is zijn gewicht in goud waard’ en heeft nu weer zijn beste dienst bewezen maar helaas heb ik iets te vaak de limieten van mijn onderwatercamera overschreden. De camera gaat normaal gezien tot 18 meter diepte maar na meermaals de 25 en zelfs 30 meter bereikt te hebben laat de camera het nu zelfs op 10 meter diepte al afweten. Boven water werkt hij nog prima maar in de toekomst zal ik het met minder of geen onderwaterfoto’s moeten doen. Daarom wordt het extra genieten van de fotoreeks over Komodo!

Na vijf onvergetelijke dagen sloot ik dit komodo-avontuur af met een bezoek aan de komodo-varanen. Het leeks slechts een formaliteit in vergelijking met het duiken maar alsnog zeker indrukwekkend om plots naast een 2 meter-lange varaan te staan en om over deze prehistorische dieren te leren. Later die dag landde ik terug op Bali en kon ik terugblikken op nogmaals een fenomenale week en ervaring. Lang zou ik niet op Bali blijven, de dag nadien stond er weer een vliegtuig op mij te wachten…

DSCN6492 (Kopie)

Op naar Komodo! / To Komodo!

DSCN6505 (Kopie)

Een lekkere pizza om de tijd vol te maken in Labuan Bajo /

Nice lunch while waiting in Labuan Bajo

DSCN6509 (Kopie)

DSCN6510 (Kopie)

Scuba Junkie Komodo resort (op rechts) (on the right)

DSCN6512 (Kopie)

Mooi uitzicht van mijn kamer / Nice view from my room

DSCN6514 (Kopie)

Een mooi kamertje / a nice room

DSCN6516 (Kopie)

en badkamer / and bathroom

DSCN6517 (Kopie) DSCN6522 (Kopie)

En elke avond een zonsondergang zoals deze, sjongejonge… /

Amazing sunsets every day

DSCN6526 (Kopie)

Tijd voor ontbijt! / Breakfast time!

DSCN6529 (Kopie)

Een omgeving om nooit moe te worden / My idea of paradise

DSCN6595 (Kopie)

Voor elke briefing werd een hele mooi schets gemaakt / Jadi drawing the divesite for the briefing

DSCN6734 (Kopie)

Briefing van Jamal / Dive briefing from Jamal

manta fb3 (Kopie)

Ik en mijn vriend, manta alfredi / A manta sneeking up on me from behind

DSCN6977 (Kopie)

DSCN6768 (Kopie)

1 keer had ik iets te veel energie na het duiken dus ging ik maar op zoek naar een mooi uitzicht /

I ran up a hill after I had too much energy left after diving

DSCN7015 (Kopie)

Lekker!! / Dinner time

DSCN6774 (Kopie)

DSCN6782 (Kopie)

Alfredi, de tweede en nieuwe duikboot / New dive boat called Alfredi from SJ komodo

DSCN6901 (Kopie)

Mooi boven water, nog mooier onder water / Beautiful as above as under the water

DSCN6902 (Kopie)

Leven aan boord van de Birostris / Life on board the Birostris

OLYMPUS DIGITAL CAMERA

Ik en mijn duikvrienden in de ‘Cauldron’ of ‘the shotgun’ /

Me and my buddies hanging in the Cauldron aka ‘the shotgun’

  DSCN6961 (Kopie)

En na het duiken is iedereen moe / Diving is an exhausting sport

DSCN6963 (Kopie)

DSCN6968 (Kopie)

Op weg terug naar het resort / On our way back to the resort

DSCN6973 (Kopie)

Een zonsondergang wordt je nooit zat, zeker niet op een plaats als deze /

I could never get sick of sunsets on a place like this

DSCN6992 (Kopie)

Tijd voor een nieuwe duikbriefing door Suleiman! / Dive briefing by Suleiman

vlcsnap-2016-06-15-16h33m54s61 (Kopie)

Elke avond komen uit een mangrove-eiland in de buurt van het resort miljoenen vliegende honden gevlogen /

Millions of fruit bats flying out of the mangrove island

DSCN7003 (Kopie)

  DSCN7022 (Kopie)

Een komodovaraan die wacht tot er aan aapje uit de boom valt /

A komodo dragon waiting for a monkey to fall out of the tree

DSCN7026 (Kopie)

Heel gevaarlijk maar ook heel lui, de varanen liggen overal in het rond. /

As dangerous as they are lazy, komodo dragons are just lying everywhere

DSCN7029 (Kopie)

DSCN7030 (Kopie)

DSCN7032 (Kopie)

DSCN7033 (Kopie)

HET filmpje met de mantas op de eerste dag duiken. Vanaf 03:30 wordt het heel indrukwekkend! /

THE insane manta video of the surface interval on the first day of diving. Skip to 03:30 to see the best part!

–English version—

A flight of 1,5 hours with a propeller plane took me over a couple of Indonesian islands to Labuan Bajo, the main city of the island Flores. I did not realize it until now, but there are a lot of similarities between this trip and the dive trip Paulien and I did for Christmas to Mabul. Both were a last-minute decision, a short regional flight, the same dive company, the same number of days and dives and the same kind of city. I remember Semporna as being a very boring and uninteresting dirty city which happens to be the gateway to some of the world’s best areas for diving. Labuan Bajo was just like that. I had an early flight so I had to spend a couple of hours in this place until I got picked up by boat to go to the resort. Scuba Junkie has its resort 1 hour south of Labuan Bajo and is right at the border of the Komodo National Park so it had the perfect location to access all dive sites in the area. The first thing I noticed was how beautiful the surroundings were. Dozens of little islands and green hills surrounding the area, crystal clear water with barely a wave and except for some noisy boats every now and then it was amazingly quiet and peaceful. My first impression only got better when I arrived on a beach without any garbage. That was quite the opposite in Mabul. I got introduced to some of the staff, dive masters and instructors and was welcomed with a drink and some paper work to fill out. In the meantime, my luggage was taken to my room and I got a little tour and information about the resort. The resort only opened one year ago and is a lot smaller than Mabul which makes the vibe even more relaxed and laid-back. It is located at the bottom of a couple of hills and totally separated in a quiet bay.

For 6 nights I had a nice comfortable room which I just had for myself at first, then shared it with the brothers from Hongkong and the last days also somebody from Switzerland. Every day when I returned from diving I would find my bed made up, my clothes nicely folded and a sparkling clean bathroom. Once settled in it was time to try on the dive gear and go for our first dive at the house reef just off the beach. It was not a very special dive, quite some current, pretty low visibility but some nice fish and shrimp.

The next 5 days had the exact same schedule. I would get up at 6 am, the boat would leave around 6.30 am for 3 dives of about one hour each and I would be back at the resort somewhere between 5 and 6 pm. Every day we had breakfast on the boat with pancakes, fruit, egg, bread and spreads with water, tea, coffee and hot chocolate and lunch would be a variety of chicken, vegetables, rice and egg. After our third dive of the day there were cookies and there would be another snack at the resort. It is obvious that divers need a lot of food. In the evening there was a superb Indonesian buffet every day. After dinner we would fill out our logbooks, hear about the plan for the next day and talk a bit about the diving (because talking under water is not easy). Most people went to bed at around 9 pm because we would do it all over again the next day.

But now I still have not said anything about the diving itself. The diving was simply incredible. I always try to be as realistic as possible about the things I saw or have done but now even with a million words I could not describe these 5 days full of diving. I will make a small attempt anyway.

First of all there were the surroundings above the water that amazed me. Because of all the mountains and the calm waters it looked like I was in a tropic version of the Lofoten and west coast of Norway. Under water the visibility was better than I had ever seen before, from minimum 20 metres up to 40 metres. The dive sites were very different so something for every enthusiast. There were great coral gardens, sloping reefs, sandy bottoms, coral walls and pinnacles. Also the marine life was extremely diverse. From big schooling pelagic fish like trevally’s, tuna and fusiliers to sharks, mantas, turtles but also the smallest weirdest looking shrimp, crabs, octopuses and nudibranchs. Jadi, a local dive master with (according to many) the best eyes in Komodo and my underwater guide for the week would find the most invisible shrimps, the best camouflaged scorpionfish and the craziest nudibranchs. Every day, every dive was a highlight full of the most amazing and beautiful things I have ever seen under water.

If I would have the chose 1 absolute highlight it is definitely what happened on the first day of diving. And it did not even happen on a dive, but during a surface interval. Komodo is mainly known for its reef mantas which I just had seen earlier on Lembongan. Here they also have a dive site which is called ‘Manta Point’ but it is totally different than on Lembongan and was our last dive of the first day. Not really knowing what to expect, I just assumed that I might see a couple of mantas passing by on our dive, because with nature, you never know. However, after just a couple of minutes floating around manta point you could already see the mantas swimming on the surface from the boat. Amazing! Some went into the water for snorkelling to have a better look but I waited a bit at first. When they saw a couple of more mantas soon after I also jumped into the water. This time the water was crystal clear and there was nobody else around us. After seeing a couple of mantas, I quickly jumped back on the boat to get my camera. Just moments after I got back into the water and started filming, something unbelievable happened. We were following a couple of mantas when suddenly a huge group of feeding mantas passed by. I looked around me and noticed I was total surrounded by at least 100 mantas. A whole platoon of these huge magnificent animals passed by and there was no ending to it. You know something special just happened when the dive instructor who dives with mantas almost every day totally freaks out about it. And for the memory and evidence of what happened, I filmed every second! In the evening I looked at the video several times and the whole staff and everybody from the resort was watching with me. Some dive masters who have been diving in this area for years had never seen anything like this before.

Now I could tell much more about all the amazing encounters I had during these 5 days of diving but it will be much more fun just to enjoy the pictures. My underwater camera did such an amazing job in the last 1,5 years but unfortunately I have pushed its limits too much and too often. The camera can go until 18 metres but I took it down to over 20 and even up to 30 metres of depth so even now the camera stops working at 10 metres depth. Above the water it still works just fine so in the future there will be no more or a lot less under water pictures. So that will be an extra reason to enjoy the photo-blogs about Komodo!

After 5 unforgettable days I ended my Komodo adventure with a visit to the Komodo dragons. It almost looked more like a formality compared to the diving but these 2 meter prehistoric creatures were still an impressive sight as well and it was interesting to learn about these oversized lizards. Later that day I landed again on Bali and could look back to yet again an amazing week and incredible experience. I was not going to stay in Bali for a long time. Another air plane was already waiting for me the next day…

5 thoughts on “Scuba Junkie Komodo: Een onderwaterparadijs / a diver’s paradise

  1. On-ge-loof-lijk, dat manta filmpje. ‘k Vond het al vanaf de 1ste seconde heel indrukwekkend. Die manta’s, doet je als mens je toch maar zeer nederig voelen.
    Fijn om te horen hoe je zot wordt van contentement terwijl je aan het filmen bent 🙂

    De foto’s van de zonsondergangen zijn ook prachtig.

    Cheers!

  2. Het paradijs op aarde! Wat beschrijf je het mooi, maar ik begrijp ook dat je het eigenlijk niet kan verwoorden, zo schitterend is het daar geweest. Dat moet je zelf ervaren en erbij zijn. Maar uit je verhaal spreekt de verwondering, de verbazing en nog veel meer over deze prachtige onderwater wereld! Ik ben benieuwd wat je vervolg zal zijn!

  3. WAUWWW Wat heb jij daar een geweldige week gehad!! Echt alles was perfect, zo lees ik het ook! Ook mooi dat je nu al zoveel duiken gedaan hebt, maar dat je nog steeds verrast kunt worden door nieuwe dingen! Dit is wel echt een hoogtepunt en wat tof dat je alles op film hebt!! Daar kunnen de standaard natuurdocumentaires niet eens tegenop, zo uniek was dit waarschijnlijk!

Leave a Reply to Jannie Cancel reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *