Camaret – A Coruna

IMG_2820 (Kopie)

–Scroll down for English–

Na 2,5 dagen zeilen waren we blij dat onze volgende bestemming in zicht lag. Deze zou normaal Brest zijn maar we besluiten om op het puntje van de bretoense kaap te blijven en meren aan in het gezellige dorpje Camaret-sur-mer. Ik maakte eerder al de vergelijking dat op reis gaan met een zeilboot veel weg heeft van reizen met een camper maar dan op het water. Onze haven in Camaret heeft ook veel meer weg van een franse camping dan een luxe jachthaven. Weer geen glitter en glamour dus (maar daar zijn we ook niet naar op zoek). De faciliteiten ruiken niet heel fris, zijn maar net voldoende schoon en zelfs voor een simpele douche moet je al bijbetalen. We liggen naast een andere noorse zeilboot. De eigenaar is een leeftijdsgenoot die het allemaal iets beter weet dan de rest maar uit beleefdheid hebben we hem toch maar voor het avondeten uitgenodigd.

De volgende dag genieten we eerst van vaste grond onder onze voeten en uiteraard van bretoense pannenkoeken. Veel tijd om de toerist uit te hangen hebben we niet (zoveel is hier ook niet te doen) want we hebben de golf van Biskaje voor onze neus liggen. Dit is een gebied waar het lelijk kan onweren en waar hoge golven zich snel kunnen vormen dus we waren heel sterk van het weer afhankelijk wanneer we de oversteek richting Spanje konden maken. Dat bleek twee dagen later te zijn dus we deden weer het gebruikelijke; inkopen doen, kleren wassen, de boot inspecteren en voorbereiden om de volgende 300 mijl weer af te kunnen leggen. De avond voor vertrek was het thanksgiving dus werd er iets uitgebreider getafeld en nodigden we onze noorse buurman ook maar weer uit. Ik zorgde voor enkele franse kaasjes en een locaal aperitiefje, Bronwyn zorgde voor de kalkoen met toebehoren en Paulien kocht appeltaart en vanille-ijs voor dessert. Een fles franse wijn erbij en dat weet je wel dat je het zo slecht nog niet hebt.

We zeilen in 3 dagen de golf van Biskaje over en als je het slechtste verwacht dan kan het alleen maar meevallen. En dat deed het ook. De golven hielden zich gedeisd (behalve op de laatste dag waar ze 2 tot 4 meter hoog waren) en de wind zat goed waardoor onze gemiddelde snelheid een stuk hoger lag dan we ingecalculeerd hadden. Een meevaller dus. Voor de haven van A Coruna ving ik nog een visje en net toen de zon onder was meerden we aan. We hadden met verve Biskaje overleefd, de avond (en onze maag) werd gevuld met tapas en wijn.

Nu begonnen we te merken dat we weer een stukje naar het zuiden zijn afgezakt. De temperatuur ligt rond een aangename 20-25 graden dus het was tijd om een korte broek aan te trekken. Paulien en ik trokken een dagje alleen de stad in. Eerst bezochten we de oudste nog werkende vuurtoren ter wereld gebouwd door de romeinen en alsof alles maar rond 1 ding draait in mijn leven was het daarna toch weer tijd voor tapas, deze keer met sangria. De enige associatie die we konden maken met deze stad was ‘Deportivo’, een voetbalclubje die vroeger nog wat betekende in Spanje. Uiteraard gingen we daarom even het stadion van dichterbij gaan bekijken. Ik kan al raden wie weer trots wordt op zijn dochter als ze een bekend voetbalstadion bezoekt.

Enkele dagen later vertrekken we weer, we willen natuurlijk ook nog andere plaatsen bezoeken en we moeten op tijd in Las Palmas zijn. Er was slecht weer op komst dus moesten we opschieten. Voor we in rustiger vaarwater terecht zouden komen moesten we eerst 50 mijl richting zuid-west om rond de kaap van Galicie te geraken maar in het midden van de nacht ging het fout. Ik werd wakker met een ronkende motor die een vreemd geluid maakte en we konden vooruit noch achteruit. Andre was druk in de weer met zijn onderwatercamera om te kijken wat er aan de hand was en er bleek een net helemaal vast te zitten in de propellor. Er zat niets anders op dan de dichtsbijzijnde haven binnen te zeilen. Eens we voor anker lagen kwam het slechte weer aanwaaien. Zelfs in de beschutte haven kregen we windstoten tot 37 knopen. De volgende dag slaagde Andre er in de propellor terug vrij te krijgen maar moesten we 48 lange uren wachten tot de wind weer een beetje ging liggen en we onze tocht verder konden zetten. Volgende halte? Lissabon!

 IMG_2818 (Kopie)

De toren van Vauban / The Vauban tower

IMG_2821 (Kopie)

DSCN2425 (Kopie)

Een aperitiefje / French aperitive

DSCN2428 (Kopie)

Kalkoen met pepersaus, aardappelpuree, pompoen en een vulling van brood met ui, ei en creme fraiche als hoofdgerecht. / Turkey, pepper sauce, mash, squash and bread filling.

DSCN2429 (Kopie)

DSCN2431 (Kopie)

En desert

DSCN2422 (Kopie)

Veiligheid boven alles; Paulien test even als ze in haar overlevingspak past /

Paulien checking if she fits in her survival suit before crossing Biscay

Een korte impressie van een stukje zeilen / short clip of me helming in the waves of Biscay

IMG_2872 (Kopie)

En enkele dagen later kuieren we al in de straatjes van A Coruna/

Exploring the small streets in A Coruna

DSCN2442 (Kopie)

En Wally was ook mee natuurlijk! / Together with Wally of course…

IMG_2882 (Kopie)

De oude vuurtoren / The old lighthouse

IMG_2917 (Kopie)

Het stadion van Deportivo La Coruna

DSCN2456 (Kopie)

Als we vertrekken in A Coruna varen we langs een oude bekende; het noorse zeilschip Christian Radich /

Passing by the norwegian tall ship Christian Radich when leaving port in A Coruna

–English version–

After 2,5 days of sailing we were happy to arrive at our next destination. This would normally be Brest but we decided to stay at the top of the Breton cape and got into harbour at Camaret-sur-mer, a cosy little fisher town. Sailing looks a lot like traveling with a camper van. Our port in Camaret looked more like a French camping site than a luxury yacht harbour. Again no luxury for us. The facilities did not smell that nice, were just about clean enough and even for a shower you had to pay extra. We were moored next to another Norwegian sailboat, Andre made a new friend and we invited him over for dinner.

The next day we enjoy setting foot on solid ground and some Breton pancakes. We did not have a lot of time for being a tourist (there is not much to do anyway) because we had the gulf of Biscay ahead of us. This is a notorious area for sailors where the weather and the waves can get pretty ugly so we were very weather-depending on when we could cross. It looked like the weather was good enough two days ahead of us so we started doing the usual right away; buying food, washing clothes, inspecting and preparing the boat for the next 300 miles. The night before departure was thanksgiving so we made a nice dinner and invited our Norwegian neighbour again. I got some French cheese and a local aperitif, Bronwyn made turkey with side dishes and Paulien bought apple cake and vanilla ice cream. All this together with some French wine and you realise things are not that bad after all.

We used 3 days to cross Biscay and when you expect the worst it can only get better. The waves were quite calm (except for the last day where they got up to 4 meters high) and the wind was where we wanted it so our average speed was a lot higher than we calculated for. We moored in the harbour of A Coruna before sunset. We survived Biscay so we had a reason to celebrate. The evening (and my stomach) was filled with tapas and wine.

I noticed we got more south now so it was time to put on shorts. The temperature was a pleasant 20-25 degrees and Paulien and I explored the city by ourselves. First we went to the world’s oldest still working lighthouse built by the Romans many years ago. After that it was time for tapas again, with some sangria this time. The only association we could make with this city was ‘Deportivo’, a football club which used to mean something in Spain several years ago. Therefore we went to have a look at the football stadion. Paulien’s father will be proud.

A couple of days later we left again, we want to visit some other places as well and we have to get to Las Palmas on time. There was some bad weather coming so we had to hurry up a little. We had to go 50 miles south-west to get around the cape of Galicia and get into some calmer weather. However, in the middle of the night things went wrong. I woke up with an engine making a sound which it should not and the propeller was not working.

Andre was busy with his gopro camera to have look under the hull what was going on and the footage showed that there was a net totally stuck in the propeller. The only thing we could do was sail into the closest harbour and take out our anchor. Then the bad weather came and even in the sheltered harbour we had wind speeds up to 37 knots. The next day Andre managed to cut off the net around the propeller but we had to wait 48 long hours for the wind to lay down so we could continue heading south. Next stop? Lisbon!

9 thoughts on “Camaret – A Coruna

  1. Filmpje gezien; hard werken Bert met die golven!! Maar gelukkig staat er elke keer weer een lekkere maaltijd klaar om op krachten te komen.
    Nu genieten van Lissabon!

  2. Aan lekker eten geen gebrek! Al een keer behoefte gehad aan wat fitnessoefeningen op de boot? Of liever een stukje hardlopen aan land? 🙂
    Lissabon is 1 van mijn favoriete steden, ik kijk uit naar de foto’s! Ik zag al dat jullie onder die grote brug doorgevaren zijn, langs de Torre de Belem, het Christusbeeld, etc. Heb ik ook gedaan! Geniet van de stad, ondanks de regen! Is het nu alweer mooier weer?

    • Ha, enkele dagen terug dacht ik nog; “misschien moet ik morgenochtend eens gaan hardlopen” maar toen die volgende ochtend er echt aankwam was die gedachte toch weer verdwenen en stond er weer wat anders op het programma 🙂 Maar ik denk wel dat ik mijn kilometers wel gelopen heb hier in Lissabon, en de straatjes zijn hier steil genoeg. De fitnessoefeningen op de boot zijn ook al aan de beurt gekomen maar eerder in het midden van de nacht om vooral de kou en een beetje de verveling tegen te gaan. Tja, ik vrees dat ik nu echt wel in de slechtste sportieve periode in mijn leven zit, het is aan mn dunne armen en benen te merken (je gelooft het niet, dat was ooit anders). Maar toch, ik heb wel nog steeds de ambitie(en zin) om daar iets aan te doen eens we ergens in de Caraiben liggen te dobberen. Halfuurtje krachttraining op het dek, dan maar even in het water springen en een stukje zwemmen ofzo en dan maar een ontbijtje. Klinkt niet slecht om zo elke dag te beginnen in 2016…

  3. Hallo julle!
    Jo julle toer klink rof!! Ons verlang vir julle. Ons is jaloers op julle avontuur. Geniet dit en hou ons op hoogte van alles!!!

    • Hi tannie Freda!! Onze toer is een bikkie rof soms maar ons kan ook veel lekker kuier als ons in de have is. Ons verlang ook al vir julle en de volgende keer dat ons same gaan stap (maar niet die otter), lekker braai en kuier. Ek eb nu al weer zin om naar die diere in Suid-Afrika toe te gaan!

      Vele groete aan Charlie, Suid-Afrika heb et bajegoed gedaan in die rugby World Cup.

  4. Ha die Bert, mooi stadionplaatje hoor maar wist jij dat “onze nederlandse” Roy Makaay daar speelde, kampioen met Deportivo en zelfs europees topscorer werd in 2003. Is dat echt Paulien in dat overlevingspak of een nieuwe Teletubbie? Grt allemaal en op naar …. Las Palmas.

    • Dag Anton, nee dat wist ik niet maar ik las wel dat Deportivo het niet zo slecht heeft gedaan tegen Atletico dit weekend.

      2 Dagen terug zat ik in het zonnetje voor het Mosteiro dos Jerónimos hier in Lissabon een boekje te lezen met enkele interessante verhalen in. Wist je dat jullie nederlandse Marco Van Basten (net zoals jij) een fervent golfer blijkt te zijn? Misschien moet ik ook maar eens leren hoe ik op zoeen balletje moet slaan…

  5. “uit beleefdheid hebben we hem toch maar voor het avondeten uitgenodigd”
    🙂
    Die vuurtoren, als die daadwerkelijk nog terug te brengen is tot de Romeinen, is echt wel impressionant.
    Het overlevingspak van Paulien deed me spontaan aan het bubble suit van the Yes men denken (https://www.youtube.com/watch?v=JzSMjSxM5Vo). Grappig om zien 🙂
    (maar natuurlijk hopelijk nooit te gebruiken).

    Hou ons verder op de hoogte!

Leave a Reply to Lander Cancel reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *