De West-Kaap / The Western Cape: laat die wiele rol

–Scroll down for English–

Maandagochtend 25 mei. Na 2 dagen extra bij de Buckles te blijven was het toch eindelijk tijd om te vertrekken. ‘Tannie Freda’ verwende ons een laatste keer met een heerlijk en stevig ontbijt; yoghurt met verse fruitsalade en vanille-ijs, niet slecht om zo je dag te beginnen. Onze ‘kar’ (auto in het afrikaans) was helemaal volgeladen en we kregen nog een lading brownies mee voor onderweg. De eerste momenten links op de weg rijden zijn altijd spannend, maar gelukkig went het snel. Fantastisch om eindelijk onderweg te zijn! Degene die me kennen zullen wel weten dat ik van auto’s en autorijden hou dus het was meteen genieten om plaats te nemen achter het stuur van onze Volvo XC70 2.5T, 210 paardjes die staan te trappelen om gebruikt te worden. Ik bombardeerde mezelf tot piloot en Paulien vervult haar taak als co-piloot, navigator, dierenspotter en cateringverantwoordelijke met verve.

We besloten rustig van start te gaan en bezochten eerst een domein in de wijnstreek buiten Kaapstad. Hier werd naast wijn ook bier, koffie, chocolade, pizza, ijs en gedroogd vlees gemaakt. Dat klinkt als hemel op aarde en dat was het ook. Paulien koos er uiteraard voor om chocolade te gaan proeven. Dit plekje mag zich zeker aan een tweede bezoek verwachten maar helaas moesten we verder. We rijden, nog steeds links, over de Franschhoekpas richting Hermanus waar we de eerste nacht doorbrengen. Dit kleine dorp is bekend voor 2 grote dingen: walvissen en witte haaien. We waren iets te vroeg voor de eerste maar we kwamen eigenlijk voor de tweede. Het slechte weer stak eerst nog een stok tussen onze wielen dus gingen we eerst een dag naar Agulhas, het zuidelijkste punt van Afrika. Onderweg bezoeken we nog maar een keer een wijngaard en testen we onze Volvo op de eerste gravelwegen. ’s Avonds gaan we vroeg slapen in Gansbaai want de dag nadien was het zover; we gaan duiken (in een kooi) met de grote witte haai.

Om deze gevreesde beesten te zien moesten we vroeg opstaan en rijden we naar Kleinbaai waar we eerst ontbijt krijgen en uitleg over de haaien en de veiligheid (voor onszelf en ook voor de haaien). Hier werd vooral uitgelegd dat we onze handen en armen niet uit de kooi mochten steken omdat we die dan wel eens zouden kunnen verliezen. Met een groep van ongeveer 30 mensen liepen we naar de haven en tijdens de zonsopgang gingen we met volle snelheid naar de plek waar de bioloog van de tourorganisatie dacht dat ze zouden zitten. Terwijl wij onze wetsuits aantrekken maakte iemand het lokaas klaar en goot een lekker sapje met visolie in het water om de haaien aan te trekken. En toen was het wachten geblazen. Het duurde niet lang vooraleer een klein examplaar van ongeveer 2,5 meter kwam opdagen en de eersten sprongen de kooi in. Gedurende 3-4 uur was er een constante spanning en enthousiasme aan boord met af en toe een vlaag van adrenaline toen een haai enkele keren tegen de kooi aanbotste.

Ook Paulien en ik sprongen na een tijdje de kooi in en zagen verschillende monsters op minder dan een meter van ons voorbijzwemmen. Er was maar 1 negatief punt op te merken aan ons haaienavontuur en dat was de bijzonder slechte zichtbaarheid die niet meer dan 1 meter was. We konden met 8 mensen tegelijkertijd in de kooi maar ik kon alleen maar de persoon naast mij zien. Met de haaien hadden we echter wel geluk (denk ik); in totaal kregen we 16 verschillende haaien te zien waarvan enkelen meer dan 4 meter lang waren. Een bioloog, een nederlandse masterstudent, gaf ons extra uitleg over de haaien terwijl wij onze beurt afwachtten om in de kooi te gaan maar eigenlijk kon je meer zien boven het water dan onder. Iedereen kreeg een eerlijke kans op een goede ervaring in de kooi en om het nodige op foto of film vast te leggen. Paulien haar beste ervaring was toen een haai iets te enthousiast het lokaas volgde maar door de slechte zichtbaarheid keihard de kooi raamde recht ter hoogte van Paulien. Ze kon de haai wel kussen denk ik, zo dichtbij, oog in oog.

Koud maar voldaan keerden we terug naar de haven waar we soep kregen om op te warmen en om ervaringen uit te wisselen. Wij vonden de activiteit zeker geslaagd, maar je hoopt toch altijd op meer en beter…

Opgewarmd en bekomen gingen we weer op pad richting de Karoo, een groot half-woestijngebied op de West-Kaap. We stoppen in Swellendam waar we nog even door het Bontebok National Park wilden rijden. We hadden al heel wat prachtig landschap gezien en na ons haaienavontuur was onze dag al geslaagd maar zonder enige verwachting werd het plots nog een stuk beter. We zagen onze eerste Bontebokken, Reebokantilopen en zelfs Bergzebras. Een beter begin van ons avontuur door Afrika kon ik me niet indenken…

IMG_7448-16 (Kopie)

Eindelijk onderweg / Finally on the road

IMG_7449-17 (Kopie)

Vertrokken met een volle doos Freda’s brownies / We left with a full box of Freda’s brownies

 IMG_7354-10 (Kopie)

Lokale bierbrouwer / Cape Brewing Company

IMG_7364-11 (Kopie)

Een stukje vlees proeven / Trying some cured meat

IMG_7368-12 (Kopie)

En een pizza, zelfgemaakte nachos en toastjes met gerookte kipsalade en lente-ui voor lunch.

And a pizza, home-made nachos and toast bread with smoked chicken salad and spring onion for lunch.

IMG_7370-13 (Kopie)

Als dessert gingen we chocolaatjes proeven. / Tasting chocolate for dessert.

IMG_7389-14 (Kopie)

Een stukje onverharde weg proberen. / Trying a stretch of gravel road.

DSCN1409-9 (Kopie)

Paulien mocht ook een stukje rijden. / Paulien at the wheel.

IMG_7401-15 (Kopie)

Dolfijnen in Hermanus. / Dolphins in Hermanus.

IMG_7459-18 (Kopie)

Agulhas, het zuidelijkste punt van Afrika. / The most southern point of Africa

IMG_7468-19 (Kopie)

DSCN1337-1 (Kopie)

7u ‘s ochtends, tijd om te gaan zwemmen. / 7 a.m., time to go for a swim.

DSCN1338-2 (Kopie) DSCN1350-3 (Kopie)

Een tonijnkop ligt klaar om als lokaas gebruikt te worden. / The head of a tuna, ready to be used for bait.

DSCN1361-4 (Kopie)

Paulien (op links) in de kooi. / Paulien (on the left) in the cage.

IMG_7502-20 (Kopie)

DSCN1369-5 (Kopie) DSCN1370-6 (Kopie) DSCN1373-7 (Kopie) DSCN1374-8 (Kopie)

  IMG_7520-21 (Kopie) IMG_7531-22 (Kopie) IMG_7534-23 (Kopie) IMG_7577-24 (Kopie) IMG_7597-25 (Kopie) IMG_7602-26 (Kopie)

 vlcsnap-2015-06-01-18h13m47s160-33 (Kopie) vlcsnap-2015-06-01-18h14m42s245-34 (Kopie) vlcsnap-2015-06-01-18h16m07s41-35 (Kopie) vlcsnap-2015-06-01-18h17m14s219-36 (Kopie)

IMG_7653-32 (Kopie)

Bontebok National Park.

IMG_7615-27 (Kopie)

IMG_7618-28 (Kopie)

Bontebokken.

IMG_7632-29 (Kopie) IMG_7638-30 (Kopie)

De mooie bergzebra. / Mountain Zebra.

IMG_7646-31 (Kopie)

En enkele reebokantilopen. / A few grey rhebucks.

English version–

Monday morning 25 May. After two extra days at the Buckles it was time to leave and start our road trip through Southern Africa. ‘Tannie Freda’ made us one last delicious breakfast; yoghurt with a great fresh fruit salad and ice cream. Not a bad way to start your day. Our car was filled up and ready and we got some nice brownies from Freda for on the road. The first moments driving on the left side were quite exciting (and stressful) but we got used to it very fast. It was awesome to be finally on the road! Those who know me know that I like cars and car driving so I enjoyed it so much when I got behind the wheel of our Volvo XC70 2.5T, 210 horses all under the control of my right foot. I am the driver for most of the time and Paulien in her excellent role as navigator, co-pilot, animal spotter and catering responsible.

We decided to start our road trip rather easy and stopped at a vineyard where, other than wine, they also made beer, coffee, chocolate, ice cream, pizza and cured meat. It sounds like heaven on earth and it was exactly like that. Paulien of course decided to go for the chocolate tasting. This place will absolutely be visited again. We continue driving, still on the left side, over the Franschhoek pass to Hermanus where we spend the night. This little town is known for two big things; whales and great white sharks. We were too early for the whales but we were here for the sharks. Because of the bad weather we decided to go to Agulhas first, the most southern point of Africa. After that we visited another vineyard and tried out the first gravel roads with our all-wheel-drive Volvo. We arrived in Gansbaai in the evening and prepared for our adventure the following day; cage-diving with great white sharks.

To see these feared creatures we had to get up early and drive to Kleinbaai where we got breakfast and a briefing about the sharks and the security (for ourselves and the sharks). Here they basically told us not to stick out any hands or arms out of the cage because you could lose them. Together with about 30 others we walked to the harbour and cruised at full speed into the ocean during sunrise. While we put on our wetsuits, somebody was preparing the bait and chum, a mixture of fish oil and other smelly fishy stuff and then we played the waiting game. It did not take very long before we saw the first shark, a small great white of approximately 2,5 meters. During the next 3-4 hours there was a constant of enthusiasm and excitement on board and sometimes quite some adrenaline when a shark hit the cage.

Paulien and I also jumped into the cage and saw several very big sharks from less than a meter distance. There was only one disadvantage; the visibility under water was very very bad, around 1 meter. Eight people could fit in the cage at the same time but I could only see the person next to me. However we were quite lucky with the sharks (I think); in total we saw 16 different sharks of which some of them where over 4 meters long. A biologist, a dutch masterstudent, taught us about the sharks while we were waiting to get into the cage but actually you could see more from on the boat than from inside the cage. Everybody got a fair chance for a good experience and to take a picture or make a movie. Paulien’s best experience was when a shark was following the bait and hit the cage right in front of her face. I think she could almost kiss that shark if she wanted to.

Cold but satisfied we returned to the harbour and got some soup to warm up and exchanged experiences. We thought this activity was definitely worth it, although you always hope for more and better.

In the afternoon we continued driving towards the Karoo, a semi-desert on the Western Cape. We stopped in Swellendam where we wanted to drive through the Bontebok National Park. We already had a great day and saw great landscapes but it only got better. We spotted our first herd of bontebok, grey rhebuck and even some mountain zebras. I could not imagine a better start for our adventure through Africa…

 

8 thoughts on “De West-Kaap / The Western Cape: laat die wiele rol

  1. Wederom een jongensdroom die in vervulling gaat (de witte haaien)!
    Krop in de keel als ik die foto van Cape Brewing Company zie 🙂

    • Wow! Maar het moet toch weer een domme amerikaan zijn, I am not surprised…

      Vandaag onze eerste twee leeuwen ontmoet, maar die waren ontzettend lui, de olifanten waar iets gevaarlijker…

  2. Ja, net in de Nederlandse krant hetzelfde bericht als link van Lander aangeeft gelezen.
    Altijd goed opletten, begint al met links autorijden.
    Net een olifant gezien in een mail naar Karen, ook hier moet je voor oppassen!!

    • Dat we bij de olifanten voorzichtig moeten zijn hebben we vandaag gemerkt. Er kwamen enkele volwassen mannetjes met flapperende oren naar onze auto gelopen. Spannende momenten, prachtige ervaring… Geen nood, we hebben alles op film en foto dus je kan binnenkort mee genieten van Dumbo en zijn vrienden.

  3. Wauw! Ook een meisjesdroom die in vervulling gaat (ook de witte haaien)! Echt heel tof dat jullie dat gedaan hebben. Er zitten een paar mooie foto’s bij, vooral die ene kop zeg, die tanden, brrr. Veel plezier op jullie road trip door Afrika!

  4. Paulien! Ik heb je Gmail adres niet thuis en ik heb even een spoedvraag. Ik heb mijn nieuwe SD kaartje in mijn camera gedaan en krijg de melding dat ik de kaart moet formatteren met de camera. Maar als ik dan op Formatteren klik vanuit het Menu, dan zegt ie dat het niet kan en dat ik een andere kaart moet plaatsen. Wat gaat er mis?
    Het Lock schuifje op de kaart staat goed. Je mag me mailen op mijn Hotmail, dan vermoeien we alle overige lezers niet met camera gezeur 🙂

Leave a Reply to Karen den Braven Cancel reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *