Namibia: Swakopmund & Sossusvlei

—Scroll down for English—

Terwijl we zaten te genieten van een zonsondergang in Etosha kregen we het nieuws uit Nederland dat mijn opa was overleden. En dus veranderden onze plannen, van een onbezorgde rondreis door noordelijk Namibie naar een retourtje Windhoek –Amsterdam.

Zoals mijn oma zei op de dag dat we weer naar Afrika vlogen: het leven gaat door. En dus stonden we een week na ons vertrek uit Windhoek weer terug bij onze trouwe Volvo, om onze reis voort te zetten in de richting van Swakopmund.

Soms kom je in een stad en voel je je direct thuis. Panama city bijvoorbeeld, of Kaapstad. Bij Swakopmund had ik dat gevoel absoluut niet. Nu hadden we de pech dat het er koud, nat en grijs was en we besloten dus maar 1 dagje te blijven. Gelukkig klaarde het op en werd het toch een hele succesvolle dag! We hadden een ‘levende woestijn’ tour geboekt, wat zoveel inhoudt als dat je met een gids in de woestijn op zoek gaat naar beestjes. De ‘little 5’ om precies te zijn; de white lady spin, sidewinder slang, Namib zand gekko, namaqua kameleon en de Anchieta’s woestijnhagedis. Niet minder bezienswaardig was het bonte gezelschap waarmee we deze dieren gingen zoeken; een grote groep Duitsers en het meest asociale Zuid-Afrikaanse koppel dat we tot nu toe tegen zijn gekomen. De grootte van zijn buik matchte de grootte van zijn lens en bij ieder diertje plofte hij in het zand en pestte het beestje net zo lang totdat het dier recht in zijn lens keek voor de perfecte foto. Buiten dat was de tour een groot succes, we zagen alle 5 de dieren en als kers op de taart ook nog prachtige duinen!

’s Middags was het tijd om alle andere mensen in Swakopmund achter te laten en zelf op verkenning te gaan in de omgeving. We reden door de woestijn dat langzaam veranderde in een soort maanlandschap. Fantastische uitzichten en verder helemaal niks. We konden in deze omgeving ook op zoek naar de Welwitschia mirabilis, een zeer bijzondere plant. Deze plant komt alleen voor in de woestijn in Namibie en Angola, heeft maar 2 bladeren en is moeilijk te vinden. Gelukkig bracht onze route ons langs meerdere van deze planten, die vaak honderden jaren oud zijn. De Afrikaanse naam van de plant is ‘tweeblaarkanniedood’, erg toepasselijk (met dank aan Wikipedia). Nu kunnen wij normaal gezien niet echt warm worden van planten, maar we hebben toch ons best gedaan en eigenlijk was het best leuk. De route hobbelde vervolgens terug naar Swakopmund waar we alvast voorbereidingen troffen voor onze woestijntocht. We zijn inmiddels redelijk getraind in het organiseren van onze maaltijden. Niet overal zijn winkels en brood is hier maar 1 dag na aankoop nog te eten. Als je dus voor een paar dagen de woestijn in gaat, moet je creatief zijn. Wij zijn fan van pannenkoeken als alternatief voor brood; lekker, goedkoop en best een dag of 2/3 houdbaar! In Swakopmund bakten we dus pannenkoeken naar recept van oma. Mix 2 eieren, een scheut melk en wat bloem en je beslag is klaar! Als ‘t te dik is wat melk toevoegen en als ‘t te dun is wat bloem toevoegen. Kan niet mislukken!

De volgende dag vertrokken we richting Sesriem. Ruim 300 kilometer over onverharde gravelwegen en maar 1 dorp onderweg; Solitaire. De naam zegt genoeg… Gelukkig was de weg beter dan verwacht en de landschappen onderweg afwisselend en fantastisch mooi! We hadden geluk met een plaatsje voor onze tent op de Sesriem camping, zo’n 65 km van Sossusvlei. Dit is met zo’n 40 mm regen per jaar 1 van de droogste plekken op aarde, maar wij vermoeden dat het ook 1 van de winderigste plekken is! Het opzetten van de tent ging moeizaam en we hebben zowel gewicht in als buiten de tent moeten gebruiken om ervoor te zorgen dat hij niet wegwaaide. Maar het was het allemaal waard, want de volgende dag gingen we naar Sossusvlei!

Een uur voor zonsopkomst zaten we al in de auto, op weg naar Dune 45. Eenmaal daar aangekomen zagen we dat wij niet de enigen waren die de aanbeveling van de Lonely Planet volgden om daar de zonsopkomst te bekijken. We hadden geen zin om deze ochtend met nog 40 anderen door te brengen en dus reden we verder naar Hidden vlei. Na een korte wandeling en zoektocht kwamen we aan in deze zoutpan waar we helemaal niks aantroffen. Geen andere mensen, geen dieren en welgeteld 1 boom tussen de rode duinen. Een heerlijk rustig begin van onze dag.
Na Hidden vlei was het tijd om naar Sossusvlei te gaan. Althans, dat dachten we. Al snel bleek dat Dead vlei de plek was waarvan wij dachten dat het Sossuvlei was. Dead vlei was supermooi, Sossusvlei was niet echt bijzonder. Foto’s beschrijven het beter dan woorden.

De dag erna besloten we impulsief naar Naukluft te rijden in plaats van ons originele plan te volgen. Ik was wel toe aan wat lichaamsbeweging en in Naukluft zou er mooi gewandeld kunnen worden volgens de Lonely Planet. We stopten bij Tsauchab river camp waar we een luxe plek voor onze tent namen, met eigen wc en douche! Een vuurtje zorgde voor warm water, helemaal top! We deden daar de 4 km lange kokerboomwandeling, met uitzicht over de woestijn en meerdere kokerbomen langs het pad.
We kregen dorst van de wandeling en laat de plek waar we waren nou 1 van de weinige wijnboerderijen van Namibie hebben! Perfect om lokale wijn te proeven en daar hoort natuurlijk ook iets te eten bij. De wijn was heerlijk en het kaasplankje smaakte ons ook prima!
De volgende dag reden we een klein stukje door naar de volgende camping, waar we de ‘Olijfwandeling’ gingen doen. 10 km, waarvan de eerste helft over een bergrug om vervolgens terug te lopen door een rivier, waar uiteraard geen water meer in staat. De wandeling was prachtig, de camping erg mooi, maar het beste was de sterrenhemel!

  IMG_1282-1 (Kopie)
Duitse architectuur in Swakopmund / German architecture in Swakopmund

IMG_1283-2 (Kopie)

DSCN1952-3 (Kopie)
De asociale Zuid-Afrikaan op onze tour / The rude South African on our tour

IMG_1290-4 (Kopie)
White lady spider

IMG_1305-5 (Kopie)
Woestijnhagedis / Desert lizard

IMG_1316-6 (Kopie)

IMG_1336-7 (Kopie)
Sidewinder snake

IMG_1354-8 (Kopie)
Chameleon
(Afrikaans: verkleurmannetjie)

IMG_1370-9 (Kopie)

IMG_1411-10 (Kopie)
Gecko

IMG_1415-11 (Kopie)
Mooie duinen / Beautiful dunes

IMG_1478-12 (Kopie)
Maanlandschap / Moon landscape

IMG_1519-13 (Kopie)

IMG_1540-14 (Kopie)
Welwitschia

IMG_1655-15 (Kopie)

IMG_1666-16 (Kopie)
Zonsondergang vanaf Elim dune / Sunset from Elim dune

IMG_1717-17 (Kopie)
Rode duinen bij Sossusvlei / Red dunes at Sossusvlei

IMG_1730-18 (Kopie)

Panorama Sossusvlei 2-20 (Kopie)

IMG_1764-19 (Kopie)
De enige boom in Hidden vlei / The only tree in Hidden vlei

IMG_1793-21 (Kopie)
Dead vlei

IMG_1800-22 (Kopie)

Panorama Sossusvlei 4-23 (Kopie)

Panorama Sossusvlei 5-24 (Kopie)
Sossusvlei

IMG_1889-25 (Kopie)
Onze prive badkamer / Our private bathroom

IMG_1893-26 (Kopie)
Bert heeft zin in de kokerboomwandeling / Bert is looking forward to the quiver tree hike

IMG_1900-27 (Kopie)
Kokerboom / Quiver tree

IMG_1948-28 (Kopie)
Lekker genieten met wijn & kaas / Enjoying some wine & cheese

IMG_1974-31 (Kopie)
Wandelen in Naukluft / Hiking in Naukluft

IMG_1986-32 (Kopie)

IMG_1996-33 (Kopie)

DSCN2041-30 (Kopie)
Een moeilijk stukje met kettingen! / A difficult part with chains

While we were enjoying the sunset at Etosha, we received the news from home that my grandfather had died. That changed our plans, from a no-worries roundtrip in the north of Namibia to a return ticket Windhoek –Amsterdam.

Like my grandmother said on the day we were flying back to Africa: life goes on. So a week after we left Windhoek, we were back to continue our trip in the direction Swakopmund.

Sometimes you enter a city and you feel right at home. Like in Panama city, or Cape Town. In Swakopmund I didn’t get that feeling at all. We were unlucky because it was grey, cold and wet and that’s why we decided to stay only 1 day. The weather got better and it turned out to be a successful day anyway! We had booked a ‘living desert’ tour, which means you go into the desert with a guide, looking for small animals. The little 5to be precise; the white lady spider, sidewinder snake, Namib sand gecko, Namaqua chameleon and the Anchieta’s desert lizard. Just as much an attraction were the people that joined us on the tour, a big group of Germans and the most rude South African couple we’ve met so far. De size of his body matched the size of his lens and with every animal we saw he fell down in the sand and started annoying the animal until it looked straight in the camera for the perfect shot. Other than that the tour was perfect, we saw all 5 animals and some amazing dunes!

In the afternoon it was time to leave all other people behind in Swakopmund and explore the surroundings ourselves. We drove through the desert and it changed into a moon landscape. Amazing views and nothing else. In this area you can also find the Welwitschia mirabilis, a very special plant. This plant only grows in the desert in Namibia and Angola, has only 2 leaves and is difficult to find. Luckily our route brought us past several of these plants, which often are hundreds of years old. Normally we don’t really get exited of plants, but we tried and it was actually quite nice. The route turned around to Swakopmund again where we prepared the rest of our desert trip. We have become experienced in organizing our meals, there are almost no shops in certain parts of Africa and the bread you can buy is not very tasty anymore the day after. So when you go into the desert for a few days, you have to be creative. We like pancakes instead of bread; tasty, cheap and you can keep it for a few days So in Swakopmund we used the recipe of my grandmother: mix 2 eggs, a bit of milk and some flower and your batter is ready! If it’s too thick you can add some milk, if it’s too thin, add some flower. It never fails!

The next day we left to Sesriem. More than 300 km on gravel roads and only 1 “village” on the way: Solitaire. The name says it all… The road was better than expected and the landscapes different and really beautiful! We were lucky to get a spot for our tent at the campsite in Sesriem, about 65 km from Sossusvlei. This is one of the driest places on earth with 40 mm of rain per year, but we think it is also one of the windiest places. Putting up our tent was difficult and we had to use weights on the inside and outside to make sure it was not blown away. But it was worth it, because the next day we would go to Sossusvlei!

An hour before sunrise we were already in our car, on our way to Dune 45.Once there, we saw we were not the only ones following the recommendation of Lonely Planet to climb this dune for sunrise. Since we didn’t want to share this morning with 40 others, we decided to go to Hidden vlei instead. After a short walk we arrived in the salt pan where we saw nothing. No other people, no animals and only 1 tree between red dunes. A perfectly quiet start of our day.
After hidden vlei it was time to go to Sossusvlei. Although, that’s what we thought. Soon we found out that Dead vlei was the place of which we thought it was Sossusvlei. Dead vlei was really nice, Sossusvlei was not very special. But I’ll let the pictures do the talking…

The day after we decided to change our plans and drive to Naukluft instead of following our original plan. I wanted to do some hiking and the Lonely Planet told us that Naukluft was the place to be. We stopped at Tsauchab River camp where we got a luxurious campsite, with our own shower and toilet! A fire provided warm water, perfect! We hiked a 4 km route, with views over the desert and several quiver trees along the path. We got thirsty and were lucky that in the middle of the desert, we found 1 of the few vineyards of Namibia. We ordered some wine and cheese and enjoyed the afternoon!

The next day we drove a bit further to the next campsite where we were going to do the ‘Olive trail’. 10km of which the first half uphill and then the way back through an empty river. The hike was beautiful, the camping very nice, but the best was the starry night!

3 thoughts on “Namibia: Swakopmund & Sossusvlei

  1. Prachtige foto’s en wat een geinige diertjes!! Vooral die kameleon, die is echt top!
    Ook superkomisch dat jullie een foto hebben gemaakt van de homo asocialus!

  2. Die white lady spider is een juweeltje.
    Dat maanlandschap doet wat aan Mordor denken 🙂

    (overigens gecondoleerd wat je opa betreft, doet ‘carpe diem’ nog meer een noodzaak blijken)

Leave a Reply to Lander Cancel reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *