Turangi – Wellington: in de voetsporen van Frodo / In Frodo’s footsteps

DSCN3917 (Kopie)

–Scroll down for English–

Een bezoek aan de filmset van the Hobbit lieten we dan wel aan ons voorbij gaan maar er stonden nog meerdere dingen op ons lijstje die we graag wilden doen die vrij LOTR getint zijn. We waren in Turangi, een klein dorpje ten zuiden van het grote Taupo-meer die heel bekend is voor het vissen op forel. In het hostel leren we Marleen kennen, een Nederlandse die ook richting Wellington reisde en wel enkele dagen met ons mee wilde liften. Turangi werd onze uitvalsbasis voor onze volgende grote wandeling, namelijk de Tongariro alpine crossing. Deze 8 tot 12 uur durende wandeling is een van de bekendste in Nieuw-Zeeland omdat deze omgeving werd gebruikt als Mordor in de LOTR-films. Je kan er 2 extra bergtopjes beklimmen waarvan de hoogste Mount Ngauruhoe, beter bekend als Mount Doom van weer diezelfde Lord of The Rings films. Om de top van Mount Doom te bereiken moet je 600 meter extra klimmen en moet je ongeveer 3 uur extra de tijd rekenen. Paulien besloot deze over te slaan want de wandeling zou nog lang zijn dus ik begon alleen aan een helse klim met een losse ondergrond. Een stap omhoog en je glijdt een halve terug naar beneden. Toen ik de top bereikte was het uitzicht adembenemend maar waren de wolken de grote spelbrekers. Een niet zo fris zwavelgeurtje kwam uit de krater dus ik besloot de wandeling snel weer verder te zetten. De foto’s zeggen meer dan ik kan beschrijven.

De spierpijn de volgende dag namen we er graag weer bij maar we merkten al veel verbetering sinds onze eerste wandeling in Coromandel. Onze volgende halte was New Plymouth waar een nieuwe uitdaging lag te wachten maar eerste reden we 150 km langs de toeristische ‘Forgotten world highway’. Onze nissan moest flink werken om ons over alle bergen heen te brengen maar het uitzicht en de natuur was weer prachtig. We komen even op adem in de zelfverklaarde republiek Whangamomona. In dit ‘land’ kan je uiteraard je paspoort laten stempelen als bewijs dat je in het land geweest bent. Paulien heeft weer een extra stempel in haar paspoort.

Toen we in New Plymouth aankwamen voelden we aan onze benen dat we nog niet klaar waren om daags nadien weer een flinke berg te beklimmen dus lassen we een extra ‘rust’dag in. We hangen een beetje de toerist uit in dit surferstadje, lopen door het park en brengen een bezoekje aan de gratis stadsdierentuin. Het is Zuid-Afrika niet, maar ach we hebben toch weer enkele leuke diertjes gezien. Volgens de receptionist van het hostel had New Plymouth de warmste watertemperatuur in 20 jaar dus alvorens vroeg naar bed te gaan namen we nog een iets te frisse duik in de zee.

Ik ging weer te laat slapen en de wekker ging al om 4u20 want we hadden weer een fantastisch idee op het programma staan. We banen ons in het donker een weg naar de voet van Mount Taranaki om net tijdens de zonsopkomst te beginnen aan 1600 meter klimmen tot de top van deze bijna perfect symmetrische kegel. Deze vulkaan is de tweede hoogste berg van het noordereiland en beloofde een uitdaging te worden. 60 Mensen verloren op deze berg al het leven maar dat liets ons niet afschrikken natuurlijk. Het resultaat; 4 uur klimmen, 45 minuten genieten op de top en 2,5 uur dalen. De conditie gaat er op vooruit maar de benen waren op het einde toch blij om terug bij de auto te zijn. Het uitzicht was…

We hadden nu wel even genoeg gewandeld en besloten in 1 keer richting Wellington af te zakken waar we afscheid nemen van Marleen. Paulien had in Wellington een afspraak met de ambassade voor een nieuw paspoort dus we hadden nog enkele dagen vol te maken. In de hoofdstad van Nieuw-Zeeland was niet zo veel te beleven, we zijn ook niet echt stadsmensen, dus gingen we richting het platteland. Op een uurtje rijden van Wellington ligt het gezellige dorpje Martinborough. Hier werd net de jaarlijkse markt gehouden dus gingen we hier even een kijkje nemen. Toevallig, of niet, is Martinborough bekend voor zijn vele wijnmakers die slechts 1% van alle wijn in Nieuw-Zeeland produceren maar de laatste jaren wel vaak in de prijzen vallen. Onze smaakpapillen werden veelvuldig getest en proeven meerdere syrah-, pinot- en rieslingwijnen. In deze streek is niet veel accommodatie te vinden maar we vonden een mooi en goedkoop kamertje via AirBnB bij Joyce en Murray, twee vriendelijke kiwi’s met een miniboerderij vol kippen, schapen en konijnen. Voor ontbijt kregen we eitjes van hele gelukkige kippen geserveerd en de aardbeien waren zelf te plukken in de tuin. We schuimden een prachtige kustweg af waar we toch weer gingen wandelen (we kunnen het niet laten) en kijken er naar enkele moedige surfers die metershoge golven bedwongen. Het leukste van de dag spaarden we voor het laatste van de dag, namelijk een zeehondenkolonie op de Palliser kaap. Heel leuk om deze dieren terug te zien maar in de verste verte niet te vergelijken met South Georgia of Antarctica.

We zijn nu terug in Wellington en zijn helemaal klaar om de eerste helft van onze reis door Nieuw-Zeeland af te sluiten en de ferry te nemen naar het zuidereiland. Tot nu toe vind ik Nieuw-Zeeland zeker en vast een prachtig land, zeker een van de mooiste waar we tot nu toe geweest zijn. Dit terwijl iedereen zegt dat het zuidereiland veel mooier, leuker, rustiger en spectaculairder is dan het noorden. Ik ben heel benieuwd en kijk er naar uit om ook dit te gaan ontdekken.

DSCN3798 (Kopie)
Een Mount Doom zonder wolken / Clear view to Mount Doom

DSCN3801 (Kopie)
We beginnen er aan! / Let’s start!

DSCN3803 (Kopie)
Boven de wolken / Above the clouds

DSCN3805 (Kopie)
Maar ze nemen wel het mooie uitzicht weg / Clouds blocking the view

DSCN3807 (Kopie)

Mount Doom krater / crater

DSCN3816 (Kopie)

Wally was ook mee op Mt. Doom / Wally was with me on Mt. Doom

DSCN3820 (Kopie)

Een beetje mistig op weg naar beneden / A bit of clouds when going down

DSCN3836 (Kopie)

Mordor!

DSCN3843 (Kopie)

DSCN3845 (Kopie)

Nog een krater met bijzondere vormen en kleuren / An other colourful crater

DSCN3849 (Kopie)

Wat een uitzicht… / What a view…

DSCN3854 (Kopie)

En de prijs voor grootste idioot met de ‘beste’ schoenen gaat ongetwijfeld naar deze hippie /

First price for biggest idiot with the ‘best’ footwear goes to this hippie

DSCN3855 (Kopie)

DSCN3860 (Kopie)

DSCN3865 (Kopie)

DSCN3868 (Kopie)

Hmmm, lekker zwavelgeurtje / Nice sulphur smells rising from the mountain

DSCN3870 (Kopie)

DSCN3871 (Kopie)

DSCN3884 (Kopie)

DSCN3886 (Kopie)

DSCN3905 (Kopie)

Na een wandeling moet goed gegeten en gedronken worden natuurlijk /

Important to keep your fluids up after a long day of hiking

DSCN3906 (Kopie)

Mt Doom ligt er bij zonsondergang weer vredig bij / Mt Doom sunset

DSCN3910 (Kopie)

Gollum’s pool waar de scenes in onderstaand filmpje gemaakt werden /

The video below from LOTR was made around this pool

DSCN3914 (Kopie)

Wally is uiteraard grote fan van de films / My Precious!

DSCN3919 (Kopie)

Forgotten world highway

DSCN3920 (Kopie)

DSCN3926 (Kopie)

We riskeren ons leven en rijden door deze handgegraven tunnel /

Risking our lives going through this hand-made tunnel

DSCN3930 (Kopie)

Ook hier niets te klagen over het uitzicht / The view is nothing to complain about

DSCN3941 (Kopie)

Een kaasje, een wijntje, een chipje / Wine and cheese, yes please

DSCN3955 (Kopie)

Fris en fruitig, klaar om aan onze grote klim te beginnen / Ready to start our big hike (Mt. Taranaki)

DSCN3957 (Kopie)

Sprakeloos / Speechless…

DSCN3958 (Kopie)

DSCN3961 (Kopie)

Stevig handen- en voetenwerk / Steep climbing part

DSCN3964 (Kopie)

De top (met sneeuw) / The top (with snow)

DSCN3972 (Kopie)

Een selfie kon niet ontbreken / Could not go down without a selfie

DSCN3977 (Kopie)

DSCN3980 (Kopie)

Glijden in de sneeuw / Sliding down the snow

DSCN3983 (Kopie)

Ook hier werd het flink bewolk op weg naar beneden / It got quite cloudy on the way down

DSCN3997 (Kopie)

Mooie picnic-plaats op weg naar Wellington /

Nice spot for a picnic on our way to Wellington

–English version—

Although we did not visit the film set of The Hobbit, there were some other things on our list which were LOTR-minded. We were in Turangi, a small village south of the big lake Taupo which is known for trout-fishing. In the hostel we got to know Marleen, a Dutch traveller who was also going towards Wellington and hitched along with us for a few days. From Turangi we did our next big hike, namely the Tongariro alpine crossing. This 8-12 hour hike is one of the most popular in New Zealand because this area was Mordor in the LOTR films. During this hike you can climb 2 extra mountain tops of which the highest one is Mount Ngauruhoe aka mount Doom. To get to the top you had to climb for an additional 600 meters and a return trip would take about 3 hours. Paulien decided to skip this part because the hike was already 20 km long without the extra climb so I went up by myself. It was a hell of a climb but the view was quite nice despite the clouds closing in on the mountain and blocking most of the view. The top of mount doom had an impressive crater but with a nasty sulphur smell so I decided to continue. The pictures will say more than I can describe.

Our legs were quite sour again the day after but we already noticed an improvement since our first hike in the Coromandel. New Plymouth was our next stop where a new challenge was waiting for us but first we drove over the touristy so-called ‘Forgotten world highway’. Our Nissan worked its ass off to get us over all the mountains but the view and surroundings were just amazing. We took a break in the ‘independent’ republic of Whangamomona. In this ‘country’ you could get a stamp in your passport as evidence you have been here. Paulien again has a beautiful new stamp in her passport.

When we arrived in New Plymouth we noticed that our legs could use an extra day to recover from the Tongariro crossing so we just hang out as tourists and visited the free city zoo. It was not South Africa but it was nice to see some animals again. In the afternoon we went for a swim in the sea because the receptionist of our hostel told us that the water temperature was the highest in 20 years. That turned out to be a pretty cold swim.

I went to bed a little too late and the alarm went off at 4.20 a.m. because we had planned another great hike. On a small dark curvy road we drove to the foot of mount Taranaki, an almost perfectly cone-shaped volcano and the second highest mountain of the northern island. This one would be a challenge because it was not only 1600 meters of climbing, 60 people have lost their lives on here in the last years. We climbed for 4 hours, were amazed by the view from the top for 45 minutes and it took us 2,5 hours to get down again. The view was…

Now we did enough hiking for a while so we continued south and headed for Wellington where we said goodbye to Marleen. Paulien had an appointment with the Dutch embassy to get a new passport so we had a few days in the region. There is not that much to do in the capital of New Zealand so we went to the countryside. About one hour away from Wellington is a cute town called Martinborough where there was a yearly market. It was nice and cosy, but nothing special. However, 1% of all the wine in New Zealand comes from this town and wines from this village are winning a lot of awards lately so this was more interesting. We tasted many different syrahs, pinots and Rieslings, a great way to learn New Zealand culture. There are not a lot of hostels in this area so we found a nice and cheap room on AirBnB with Joyce and Murray, 2 friendly kiwis with a lot of chickens, rabbits and sheep. We got some freshly laid eggs for breakfast and picked some delicious strawberries in their garden. During the day we drove along a beautiful coastal road were we went hiking again (we just could not resist it) and saw some very brave surfers mastering some huge waves. We kept the best for last and visited a seal colony in the afternoon on cape Palliser. It was very cool to see the fur seals again but it was by far nothing compared to what we saw on South Georgia or Antarctica.

Now we are back in Wellington and are ready to finish the first half of our trip through New Zealand, get on to the ferry to go to the south island. Until now I find New Zealand definitely one of the most beautiful countries I have been to so far. Everybody tells us that the south island is even much nicer, quieter and more spectacular than the north. I am very much looking forward to find out…

 

2 thoughts on “Turangi – Wellington: in de voetsporen van Frodo / In Frodo’s footsteps

  1. Prachtig hoor! Ik begrijp dat je ons dit land wil aanraden??
    Jullie zijn wel erg sportief geweest. En Bert, die groene bril van je past heel goed bij het groene meer!!
    En gelukkig weer een teken van leven van Wally!

  2. Die handgegraven tunnel, was dat niet eerder de filmset van Game of Thrones (the Wall)? 🙂

    ‘Forgotten world highway’; prachtnaam, alleen jammer dat het alsnog een highway is.
    De foto’s van Mordor roepen echt meteen de beelden van de film op.
    Weer een superervaring erbij.
    Benieuwd hoe het Zuidereiland dit kan overtreffen!

Leave a Reply to Jannie den Braven Cancel reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *