Botswana: Eindeloze wegen en vriendelijke politie / Endless roads and friendly cops

DSCN1618-3 (Kopie)

–Scroll down for English–

We waren zo enthousiast om naar Botswana te gaan dat we voor zonsopgang onze tent afbraken niet wetende dat de poort van de lodge waar we bleven nog een uur gesloten zou zijn. Na deze kleine vertraging begonnen we weer aan een volle dag rijden in de auto en de grensovergang naar Botswana. Dit zijn altijd een beetje spannende momenten want je weet nooit wat je kan verwachten aan de grens. Wordt het zo chaotisch als Mozambique of zo vlotjes als Swaziland? Gelukkig genoeg ging het vrij vlotjes en we zijn enkele hele vriendelijke politieagenten tegengekomen die nieuwsgierig waren waar we naartoe gingen en een praatje over de voetbal maakten. Uren aan een stuk reden we langs de Kalahariwoestijn op eindeloze rechte wegen (die in goede staat waren en waar 120km/u was toegestaan!) en komen voorbij kale witte zoutvlakten zo ver als het oog reikte. Weer een ander landschap dat we nog niet gezien hadden. Er was hier absoluut niets en meer had je niet nodig om van het uitzicht te genieten. Genieten van niks dus maar het was een onvergetelijk zicht.

700 Kilometer verder komen we aan in Maun die het centrum en de toegang tot de Okavango Delta vormt. Van hieruit zijn we 2 dagen in een Mokoro (origineel een uitgeholde boomstam maar tegenwoordig van glasvezel gemaakt) dieper in de delta gevaren. Onze gids, genaamd ‘shoez’ (omdat hij geen schoenen had), navigeerde geluidsloos tussen het gras over het water naar een eilandje in het middel van de delta waar we onze tent opzetten. We deelden ons kamp met een nederlands koppel en samen maakten we een avondwandeling en de volgende dag een lange ochtendwandeling. Opnieuw uitgestrekte vlaktes en eindeloze uitzichten. We spotten enkele rendieren en veel vogels en zagen hoe de zon onder de delta verdween. Ik heb nog nooit zoeen zonsondergang gezien. Dit is zoals ik het me altijd heb voorgesteld hoe het zou zijn in Afrika.

Op de tweede dagen was het veel van hetzelfde en zagen we grote groepen gnoes en zebras voorbijlopen. Enkele olifanten kruisten ook ons pad maar die had ik intussen wel gezien. Ik was meer onder de indruk van de majestueuze baobab boom die we in de verte zagen staan. Ondanks dat dit een fantastische trip was hoopte ik toch op een betere ervaring. Onze gidsen konden geen minuut hun mond houden en verstoorden zo een prachtige stilte toen we op de delta vaarden en ook de vele groepjes toeristen die we tegenkwamen tijdens de wandeling verpestten het hele idee van op een bijzondere afgelegen plaats te zijn. ’S Avonds hoorden we overal mensen praten in de andere kampen om ons heen.

De volgende dag lieten we Maun achter ons en reden we naar Nata. We waren intussen gewoon koeien, honden en geiten te ontwijken op de weg maar deze keer stonden er ons enkele zebras op te wachten. We zagen ook nog enkele prachtige baobab bomen maar we snelden er zo voorbij zonder de tijd te nemen ze even van dichterbij te bekijken. In Nata deden we een georganiseerde tocht op de Makgadikgadi zoutvlakten. Het leuke was de indrukwekkende vlakten, het ijskoude biertje en de verse popcorn maar minder leuk was dat het samen was met een volle bus bejaarden uit Zuid-Afrika, ze waren absoluut verschrikkelijk. Ik stel voor dat er een leeftijdsgrens komt op reizen zodat de rest van de wereld dit soort mensen niet hoeft te ontmoeten.

Normaal gezien zou ik zeggen dat onze avonturen alleen maar beter worden maar deze keer was het andersom. De volgende dag werden we wakker met een lekke band maar dit was vrij gemakkelijk op te lossen. Daarna reden we naar Kasane in het noorden van Botswana, een gigantische toeristenval waar alles volgeboekt was en ook nog eens peperduur. We waren blij een plekje te krijgen op een afgelegen camping die eigenlijk volgeboekt was en de eigenares was waarschijnlijk blij dat ze ons een veel te hoge prijs kon aansmeren. Maar het was een prijs die we graag wilden betalen want later op de avond werd alles goedgemaakt. We kregen enkele olifanten op bezoek die kwamen drinken bij een poel water vlak naast de camping waar ook nog eens geen omheining was dus ze konden zo onze tent binnenwandelen. Ze jaagden enkele hyenas weg die iets te dicht bijkwamen en via een ondergrondse bunker konden we zo dicht bij de olifanten komen dat we ze bijna konden aanraken. Spijtig genoeg waren we niet alleen. Naast de olifanten was ik bijna meer verwonderd over de stomheid van de mensen die lawaai maakten, hun flits gebruikten, met zaklampen op de olifanten moesten schijnen en zo de dieren stoorden.

Botswana is een prachtig land met een wonderbaarlijk natuur en volgens veel reisboeken een van de beste bestemmingen ter wereld om wilde dieren te spotten. Veel parken hebben hier geen afsluiting wat betekent dat je zowat overal dieren kan tegenkomen. Het grote nadeel aan Botswana is dat zowel de accommodatie als de activiteiten verschrikkelijk duur zijn. We zijn hier ook in het hoogseizoen wat betekent dat het op veel plaatsen heel druk is.

Nu kijken we uit naar Zambia en een van de hoogtepunten van onze reis; de Victoria watervallen!

 

DSCN1603-1 (Kopie)

Central Kalahari – genieten van  een uitzicht met niks / enjoying a view of nothing

IMG_0391-2 (Kopie)

Bij onze kampeerplaats in Maun / At our camping spot in Maun

DSCN1618-3 (Kopie)

Samen met onze gids ‘shoez’ in de mokoro op de Okavango Delta /

Together with our guide ‘shoez’ in the mokoro on the Okavango Delta

IMG_0428-8 (Kopie)

We hadden ook deze keer ons vertrouwde tentje mee /

We brought our own home on this trip as well

Panorama mokoro-13 (Kopie)

IMG_0423-7 (Kopie)

Zoek de slang / Find the snake

IMG_0419-6 (Kopie)

IMG_0405-4 (Kopie)

DSCN1628-5 (Kopie)

Eventjes zelf met de mokoro varen / Trying out the mokoro

IMG_0550-20 (Kopie)

IMG_0548-19 (Kopie)

Gnoes, en een olifant die er even voor komt lopen /

Blue wildebeest and an elephant photobombing the picture

IMG_0538-18 (Kopie)

IMG_0525-17 (Kopie)

Nog meer gnoes / more blue wildebeest

IMG_0442-9 (Kopie)

Litschiewaterbok aka Lechwe

IMG_0560-21 (Kopie)

Baobab

IMG_0514-16 (Kopie)

De eindeloze vlakten in de delta / the endless plain in the delta

IMG_0500-15 (Kopie)

IMG_0450-10 (Kopie)

Een zonsondergang om uw vingers bij af te likken /

Best african sunset so far

IMG_0489-14 (Kopie)

Terug naar het kamp in de mokoro voor het donker wordt /

Going back to camp in the mokoro before it gets dark

IMG_0468-12 (Kopie)  IMG_0582-25 (Kopie)

We zagen familie struisvogel en enkele gnoes op Makgadikgadi vlakten (Kan je het kleintje zien?) /

An ostrich family and some blue wildebeest on  the Makgadikgadi pans (can you see the little one?)

  IMG_0576-24 (Kopie)

IMG_0621-27 (Kopie)

DSCN1646-23 (Kopie)

Panorama Makgadikgadi-26 (Kopie)

IMG_0625-28 (Kopie)

Zonsondergang bij de Makgadikgadi zoutvlakten /

Sunset at the Makgadikgadi salt pans

IMG_0676-29 (Kopie)

IMG_0705-31 (Kopie)

Olifanten bij de camping in Kasane / Elephants at the campsite in Kasane

IMG_0715-33 (Kopie)

IMG_0714-32 (Kopie)

DSCN1660-30 (Kopie)

Zouden de olifanten ook hun tanden poetsen voor het slapengaan? /

Do you think elephants also brush their teeth before going to sleep?

 

We were so enthusiastic to go to Botswana that we got up before the sunrise and also before the gate of the lodge where we camped opened. After an hour of waiting we could start another long day of driving including the border crossing into Botswana. These moments are always a bit exciting because you never know what to expect. Will it be as chaotic as Mozambique or as smooth like Swaziland? Thankfully it all went very easy and we met some very friendly police officers along the way. We drove for hours and hours along the Central Kalahari on endless straights roads (which were in good condition and 120kph was allowed!) passing flat white salt pans as far as we could see. Again another landscape we had not seen before. There was absolutely nothing but you did not need anything else to enjoy this mesmerizing view. Basically we can say that we enjoyed watching nothing 🙂

700 Kilometers later we arrived in Maun which is at the base of the Okavango Delta and the main city to go to if you want to visit the delta and the famous Moremi game reserve. From Maun we went into the Delta for 2 days on a Mokoro, a canoe which is originally carved out from a big tree log but nowadays is made from fiberglass. Our guide called ‘shoez’ (because he didn’t have shoes) navigated the mokoro for 1,5 hour between the grass sliding silently over the water to an island in the middle of the delta where we set up our camp. We shared our camp with a dutch couple and together we went on a sunset walk and a long morning walk on other islands in the delta. The views were endless and amazing. We spotted deer (called Lechwe) and a lot of birds on the first night and watched the sun go down over the delta. I have never seen a sunset like this. This is how I expected Africa to be.

On the second day we came across large groups of wildebeest and zebras. A few elephants walked by not too far from us but I was more impressed by the majestic baobab tree we saw in a distance. Despite this being a wonderful trip the experience could have been much better. When soundlessly sliding over the water on the mokoro our guides could not shut up for a minute which killed an amazing and beautiful silence. During the walks there were heaps of other tourists walking around and in the night we could hear voices and noise from the other camps all around us.

The following day we left the touristy Maun behind us and drove to Nata. By now we were used to seeing cows, goats and dogs on and beside the road but this time there were some zebras blocking our way and we saw a few more baobab trees. In Nata we did an organised sunset drive on the Makgadikgadi salt pans. The good side of it was the impressive salt pan, the chilled beer and popcorn during the sunset and the sunset itself which was again absolutely unforgettable. The downside of this trip was it was together with litterally a bus full of retired South African tourists, they were absolutely terrible. I recommend putting an age limit on traveling so the world does not have to see this kind of people.

Normally I would say that things were only getting better and better but now it was quite the opposite. The following day we woke up with a flat tire which was still ok but afterwards we drove to Kasane, a tourist trap in the north of Botswana where everything was fully booked. We were happy to get an ’emergency’ spot on a camp site outside of Kasane in the middle of the bush and the owners of the campsite were happy to overprice it (bastards). It was a price we were happy to pay because in the evening we had some very nice visitors a few meters from the unfenced campsite. A group of elephants walked around a nearby drinking pond and gave us a great evening attraction. They scared away some hyenas and although we have seen elephants before from our car, this was a different experience. The camp site built a bunker next to the water so you could get so close to these wild animals you could almost even touch them. Unfortunately we were not the only ones. I was as much as amazed by the elephants as I was by the stupidity and retardedness of the people when they were making noise, using the flash on their cameras and disturbing the animals with their flash lights.

Botswana is an amazing country with a beautiful nature and according to the travelbooks one of the best places in the world to see wildlife. Compared to South Africa, many of the parks do not have fences which means you can see wild animals basically everywhere. The mayor downside however is that both accommodation and activities are extremely overpriced. We were there in high season which also sucked, but that was just unlucky.

Now we are looking forward to enter Zambia and see one of the highlights of our trip; the Victoria waterfalls!

8 thoughts on “Botswana: Eindeloze wegen en vriendelijke politie / Endless roads and friendly cops

  1. Hetzelfde heb ik over Botswana gehoord; perfect om dieren te zien. Helaas zijn de prijzen en de drukte de andere kant… dat wist ik niet. Ondanks wat teleurstellingen hebben jullie ook hier weer mooie dingen gezien en gedaan zeg! Ik dacht dat het best lastig zou zijn Afrika per auto te verkennen, te groot om doorheen te rijden ofzo, maar dat valt dus heel erg mee! Veel plezier met raften!!

  2. prachtig verhaal en schitterende foto’s!!
    Wat een mooie waterlelies (?) groeien daar in dat water!
    En inderdaad die mooie zonsondergangen. Het is eigenlijk te veel om allemaal te benoemen.

  3. Ik ben wel benieuwd wat de leeftijdsgrens voor bejaarden dan is. Misschien mag ik binnenkort ook niet meer op reis van Bert.

  4. Hoi Bert,

    Zoals Anton zou ik ook graag willen weten of wij nog wel op reis mogen. Wij zijn nu 65+ dus ……
    Kijk maar eens op onze site en misschien mogen wij nog een paar jaar doorgaan met onze bezigheden.

    • Dag Trudi,

      Ik merk dat ik heel wat reacties losweek met deze blog, ik kreeg van mijn moeder ook al een bezorgde email waarin ik mezelf even moest verduidelijken. Laat ik het zo stellen dat het niets met leeftijd te maken heeft maar alles met gedrag en houding naar de natuur en andere mensen toe. Je hebt een hele leuke website, ik heb hem niet helemaal doorgespit maar wel even een kijkje genomen naar je avontuur in Noorwegen, dat zag er heel goed uit!

      • Natuurlijk willen wij jullie ook nog laten weten dat we genieten van jullie reisverhalen en iedere keer weer nieuwsgierig zijn naar een volgend verhaal. Prachtig geschreven en heel mooie foto’s.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *